Éinwurf

m -s, -würfe

1) разрэ́з, шчы́ліна (для кідання манет)

2) пярэ́чанне

éinen ~ widerlégen — абвярга́ць пярэ́чанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fóli¦e

f -, -n

1) фо́льга

2) фон

j-m [éiner Sáche] als [zur] ~ díenen — служы́ць фо́нам для каго́-н. [для чаго́-н.]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кран ​1, ‑а, м.

1. Прыстасаванне ў рэзервуарах для выпускання з іх вадкасцей або газаў у форме трубкі і вертыкальна ўстаўленай у яе металічнай рухомай пробкі з адтулінай. Водаправодны кран.

2. Прыстасаванне асобай канструкцыі для перакрыцця трубаправода.

[Гал. kraan.]

кран ​2, ‑а, м.

Механізм для захопу, пад’ёму і перамяшчэння грузаў. Пад’ёмны кран. Вежавы кран. Маставы кран.

[Ням. Kran.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ладу́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Уст.

1. Род патранташа ў кавалерыстаў, якім карысталіся да першай сусветнай вайны. // Сумка для пораху, шроту ў паляўнічых.

2. Набой для стрэльбы; трубачка ў форме гільзы з порахам і шротам для аднаго зараду. Надзеў [дзед Талаш] праз плячо паляўнічую .. торбу на шырокім пасе, дастаў ладункі з порахам. Колас.

[Ад польск. ładunek — зарад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́рна, ‑ы, ж.

1. Пасудзіна для захавання праху нябожчыкаў.

2. Скрынка з вузкай адтулінай для апускання выбарчых бюлетэняў. Адзін за адным падыходзяць да выбарчых урнаў рабочыя, інжынеры, прадстаўнікі інтэлігенцыі. «Звязда».

3. Пасудзіна для акуркаў, смецця на вуліцах, у грамадскіх памяшканнях. Кінуўшы недакураную папяросу ў урну, якая стаяла ў кутку, Дзімін таропка падышоў да Міхала. Карпаў.

[Лац. urna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́круціць сов.

1. вы́крутить; (винт — ещё) вы́винтить;

2. (бельё) вы́жать, отжа́ть;

3. вы́сверлить;

4. разг. (повредить) вы́вихнуть, вы́вернуть, подверну́ть;

в. нагу́ — подверну́ть но́гу;

5. (выделать посредством кручения) вы́крутить;

6. разг. вы́гадать;

для сябе́ ён заўсёды в. што-не́будзь — для себя́ он всегда́ вы́гадает что́-нибудь;

7. перен., разг. сообрази́ть; измы́слить;

◊ мо́кры, хоць вы́круці — мо́крый, хоть вы́жми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асо́бна нареч.

1. отде́льно; особняко́м; врозь;

жыць а. ад бацько́ў — жить отде́льно от роди́телей; жить врозь с роди́телями;

біле́ты для яго́ адлажы́лі а. — биле́ты для него́ отложи́ли отде́льно;

дом стаі́ць а. — дом стои́т отде́льно (особняко́м);

трыма́цца а. ад іншых — держа́ться отде́льно (особняко́м) от други́х;

2. (независимо от других) отде́льно, осо́бо;

разгле́дзець гэ́та пыта́нне а. — рассмотре́ть э́тот вопро́с отде́льно (осо́бо)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́жка I ж., в разн. знач. затя́жка; (задержка — ещё) проволо́чка; промедле́ние ср.;

з. спра́вы — заде́ржка де́ла;

без ~жак — без заде́ржек (проволо́чек);

з. папяро́сай — затя́жка папиро́сой;

з. скачка́ — затя́жка прыжка́;

з. загато́вак на капы́л — сапож. затя́жка загото́вок на коло́дку;

з. з сяўбо́й — затя́жка (промедле́ние) с се́вом

заця́жка II нареч., разг. труднова́то;

для мяне́ гэ́та з. — для меня́ э́то труднова́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́ці (род. дзяце́й) мн., в разн. знач. де́ти;

гэ́та яго́ дз. — э́то его́ де́ти;

кні́га для дзяце́й — кни́га для дете́й;

бацькі́ і дз. — отцы́ и де́ти;

◊ не дзяце́й хрысці́ць — (каму з кім) не дете́й крести́ть (кому с кем);

гу́шча дзяце́й не разганя́е — посл. ка́шу ма́слом не испо́ртишь;

бага́таму чорт дзяце́й калы́ша — посл. у бога́того чёрт дете́й кача́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажы́ва, ‑ы, ж.

1. Ежа, корм; тое, чым жывіцца арганізм. Пажыва для раслін. Пажыва для рыб. □ Прыйшла вясна. Яна адчувалася ўсюды: нават вераб’і і тыя аджылі і весела скакалі на чорных вуліцах, шукаючы сабе пажывы. Чарнышэвіч.

2. Здабыча, нажыва. Асабліва ўдала Лукаш умеў паляваць на каўбасы або сыры. Агледзеўшы пажыву, ён.. адломліваў кавалак як пад’есці і ўцякаў. Лобан.

3. перан. Тое, што дае матэрыял, служыць крыніцай для думак, размоў і пад. Духоўная пажыва. Пажыва для плётак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)