карбару́нд, ‑у, М ‑дзе, м.
Злучэнне крэмнію з вугляродам — вельмі цвёрдае крышталічнае рэчыва, якое прымяняецца для шліфоўкі сталі, вырабу вогнетрывалых матэрыялаў і пад.
[Ад лац. carbo — вугаль і ням. rund — круглы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэ́йсерства, ‑а, н.
Плаванне асобнага судна або эскадры ў якіх‑н. водах з мэтай разведкі, аховы берагоў, нападу на варожыя судны і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ксілалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
Штучны будаўнічы матэрыял з сумесі драўняных апілак, азбесту і інш. (прымяняецца для высцілання падлогі, вырабу перагародак і пад.).
[Ад грэч. xylon — дрэва і lithos — камень.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
легкаву́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Разм. Легкавы аўтамабіль. Пад шкляны ганак канторкі ціха і лёгка падкаціла новенькая легкавушка. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маму́ся, ‑і, ж.
Разм. Ласк. да мама. [Пан Яндрыхоўскі:] Ну, мамуся, як ні прыемна мне ў родным доме, пад тваім крылом, але мушу ехаць. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марато́рый, ‑я, м.
Спец. Адтэрміноўка выканання абавязацельстваў, пераважна плацёжных, якая ўстанаўліваецца дзяржавай у сувязі з якімі‑н. надзвычайнымі абставінамі (вайной, крызісам і пад.).
[Ад лац. moratorius — замаруджваючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́ншаць, ‑ае; зак.
Зменшыцца, убавіцца (у колькасці, аб’ёме). Па рэчцы ўгадвалі і надвор’е: зменшала вада пад вечар — заўтра з раніцы будзе дождж. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зя́бліва, ‑а, н.
Асенняе ўзворванне поля, а таксама поле, узаранае з восені пад веснавую сяўбу. Закончыць зябліва. Ранняй вясной барануюць і культывуюць зябліва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каардына́цыя, ‑і, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. каардынаваць. Савет па каардынацыі.
2. Мэтазгодная адпаведнасць, узгодненасць (дзеянняў, учынкаў і пад.). Дасканалая каардынацыя рухаў.
[Лац. coordinatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закруглі́цца, ‑круглюся, ‑круглішся, ‑кругліцца; зак.
1. Стаць круглым, закругленым. Бераг возера закругліўся.
2. перан. Разм. Скараціўшы, закончыць (прамову, выказванне і пад.). Прамоўца закругліўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)