Verbum

марахо́дны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да мараходства, звязаны з мараходствам.

Мараходнае вучылішча.

Мараходныя якасці судна.

|| наз. марахо́днасць, -і, ж.

марахо́дства, -а, н.

Тое, што і мараплаванне.

ма́рачны гл. марка.

ма́рганец, -нцу, м.

Хімічны элемент, цвёрды метал серабрыста-белага колеру.

|| прым. ма́рганцавы, -ая, -ае.

марганцавакі́слы, -ая, -ае.

У выразе: марганцавакіслы калій — цёмна-фіялетавае крышталічнае рэчыва, якое распускаецца ў вадзе; марганцоўка.

ма́рганцавы, -ая, -ае.

1. гл. марганец.

2. Які змяшчае марганцавую соль.

М. раствор.

марганцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж. (разм.).

Крышталі марганцавакіслага калію, а таксама раствор гэтых крышталёў, які выкарыстоўваецца як сродак дэзынфекцыі.

маргары́н, -у, м.

Харчовы тлушч, які атрымліваюць з сумесі раслінных і жывёльных тлушчаў.

|| прым. маргары́навы, -ая, -ае.

М. завод.

маргары́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Травяністая расліна сямейства астравых з дробнымі ружовымі, белымі і чырвонымі кветкамі.

|| прым. маргары́ткавы, -ая, -ае.

марга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Міжвольна падымаць і апускаць павекі.

М. вачамі.

2. каму. Падаваць знак рухам павек, падморгваць.

М. суседу, каб замоўк.

3. перан. Свяціць мігаючым святлом.

Лямпачка маргае.

4. перан. Упускаць зручны момант; зяваць (у 2 знач.).

|| аднакр. маргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1—3 знач.).

◊

Вокам не маргнуць —

1) не падаць віду;

2) доўга не раздумваць, не вагацца перад тым, як зрабіць што-н.

|| наз. марга́нне, -я, н.