ша́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
1. гл. шапка.
2. Верхняя расшыраная частка чаго-н., што мае стрыжань, ножку і пад.
Ш. грыба.
|| прым. ша́пачкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шматлі́кі, -ая, -ае.
1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.
Ш. атрад.
2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.
Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.
|| наз. шматлі́касць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зба́віць 1, збаўлю, збавіш, збавіць; зак., што.
1. Адняць (якую‑н. частку) ад агульнай колькасці, вагі і пад. Збавіць кілаграм вагі.
2. таксама чаго. Зменшыць велічыню або колькасць чаго‑н.; убавіць. Збавіць цану. Збавіць крок (пайсці цішэй). Збавіць вагі, у вазе (пахудзець). □ Нам нічога не аставалася, як толькі збавіць ход, каб ненарокам не перакуліць лодку. Сачанка. // Зменшыць сілу чаго‑н.; аслабіць, знізіць. Збавіць тон. □ Калі абставіны склаліся так, што Дарошку не давялося ўключыцца ў другі тур конкурсу, юнак не збавіў тэмпаў, не пачаў працаваць горш. Арабей.
•••
Збавіць газ — зменшыўшы наступленне гаручага, сцішыць ход машыны.
зба́віць 2, збаўлю, збавіш, збавіць; зак., каго-што.
Памагчы пазбегнуць каго‑, чаго‑н.; пазбавіць, вызваліць ад каго‑, чаго‑н. Збавіць ад бяды. Збавіць душу ад пакут. □ Адзіны выхад іх ад смерці збавіць — У час зацішша з крэпасці адправіць. Бачыла.
•••
Божа збаў гл. бог.
зба́віць 3, збаўлю, збавіш, збавіць.
Зак. да бавіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наблі́зіць, ‑бліжу, ‑блізіш, ‑блізіць; зак.
1. каго-што. Прысунуць блізка да каго‑, чаго‑н. [Палагея] наблізіла твар да самай шыбы. Шамякін. // Зрабіць больш блізкім у прасторавых адносінах, змясціць блізка або бліжэй да чаго‑н. Наблізіць вытворчасць да крыніц сыравіны. □ [Грушэўскі:] — Горад трэба наблізіць больш да прыроды. Мурашка.
2. перан., што. Зрабіць такім, які адпавядае інтарэсам, патрабаванням каго‑, чаго‑н. Уся работа з’езда [пісьменнікаў Беларусі] была прасякнута імкненнем наблізіць літаратуру да надзённых задач сучаснасці. Гіст. бел. сав. літ.
3. што. Зрабіць больш блізкім па часу, паскорыць надыход чаго‑н. Сваімі баявымі справамі партызаны і падпольшчыкі намнога наблізілі час вызвалення Беларусі. «Маладосць».
4. каго. Дапусціць да больш блізкіх адносін з кім‑, чым‑н. Здарэнне з Максімам не аддаліла ад яго Веру, а наадварот, наблізіла. Машара.
5. каго-што. Зрабіць падобным на каго‑, што‑н., блізкім да каго‑, чаго‑н. Наблізіць пераклад да арыгінала. □ Каб наблізіць сваю ролю да ролі прамоўцы на сходзе, Пракоп кашлянуў, устаў. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
past4 [pɑ:st] prep.
1. мі́ма; за;
walk past smb./smth. прахо́дзіць мі́ма каго́-н./чаго́-н.;
just past the post-office адра́зу за по́штай
2. пасля́, пазне́й;
at half past two а пало́ве трэ́цяй
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hover [ˈhɒvə] v.
1. луна́ць (пра птушак), вісе́ць у паве́тры, кружы́ць
2. круці́цца, тапта́цца, хадзі́ць вако́л (чаго-н.)
3. хіста́цца, вага́цца, не раша́цца, мару́дзіць;
A smile hovered over her lips. Усмешка блукала на яе твары.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
discharge1 [ˈdɪstʃɑ:dʒ] n.
1. разгру́зка (чаго-н.)
2. спуска́нне (газу, вадкасці)
3. выкана́нне (абавязкаў)
4. вы́плата (даўгоў)
5. звальне́нне (з працы, з арміі); выпі́сванне (з бальніцы)
6. electr. разра́д
7. стрэл; залп (з ружжаў)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
fancy1 [ˈfænsi] n.
1. фанта́зія, уяўле́нне
2. капры́з
3. (раптоўнае або неразумнае) захапле́нне (кім-н./чым-н.); схі́льнасць (да каго-н./чаго-н.);
take a fancy to smb./smth. захапі́цца кім-н./чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
weary1 [ˈwɪəri] adj.
1. (of) сто́млены; знясі́лены, змо́раны;
be weary of smth. стамі́цца ад чаго́-н.;
weary in body and mind сто́млены це́лам і душо́ю
2. lit. уто́мны, сто́мны;
a weary wait ну́днае чака́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
savour2 [ˈseɪvə] v.
1. смакава́ць, атры́мліваць задавальне́нне (ад паху, смаку і да т.п.)
2. (of) мець смак;
The soup savours of onion. Суп пахне цыбуляй;
savour of smth. fml мець ры́сы/прыкме́ты чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)