Verbum

велікаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва велікадушнасць. Велікадушны чалавек. // У якім праяўляецца велікадушнасць. Велікадушны ўчынак.

віры́сты, ‑ая, ‑ае.

У якім многа віроў (у 1 знач.). Вірыстая рака. Вірыстая плынь.

акцэнтуа́цыя, ‑і, ж.

Сістэма акцэнтавання ў якой‑н. мове, у якім‑н. помніку пісьменнасці.

гантарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Станок, на якім вырабляюць гонту.

зімава́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім зімуе рыба; прызначаны для зімавання рыбы. Зімавальная сажалка.

кветало́жа, ‑а, н.

Расшыраны верх кветаножкі, на якім размешчаны пялёсткі, песцікі і тычынкі кветкі.

мале́льня, ‑і, ж.

Памяшканне або пакой, у якім моляцца (пераважна ў сектантаў і нехрысціян.)

мандалі́на, ‑ы, ж.

Музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

[Іт. mandolino памянш. ад mandola.]

о́каючы, ‑ая, ‑ае.

У якім захоўваецца ў вымаўленні ненаціскное «о»; проціл. акаючы. Окаючы дыялект.

о́нікс, ‑у, м.

Мінерал, разнавіднасць агату, у якім чаргуюцца слаі чорнай і белай афарбоўкі.

[Грэч. onyx — кіпцюр, ногаць.]