заплява́цца, ‑плююся, ‑плюешся, ‑плюецца; ‑плюёмся, ‑плюяцеся; зак.

Разм. Запляваць сябе, абплявацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе газ ​1. Газапранікальны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкало́цца, ‑калюся, ‑колешся, ‑колецца; зак.

Укалоць сябе ў многіх месцах; пакалоцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмата́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Абматаць сябе чым‑н. Абматацца вяроўкаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.

Абвязаць сябе чым‑н. Абвязацца вяроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыраўнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.

Разм. Прыпадобніць сябе каму‑, чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабажа́нне, ‑я, н.

Абажанне самога сябе; захапленне самім сабою, сваёю асобай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыпрабава́нне і самавыпрабо́ўванне, ‑я, н.

Выпрабаванне самога сябе, сваіх сіл, здольнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаду́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Весці сябе як самадур, быць самадурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаізалява́нне, ‑я, н.

Ізаляванне самога (саміх) сябе ад каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)