Ве́шаць ’надаваць каму-небудзь вісячае становішча’; ’схіляць што-небудзь’ (КТС, БРС, Бяльк.), рус. вешать, укр. ві́шати, польск. wieszać, в.-луж. wěšeć, чэш. věšeti, славац. vešať, славен. (o)béšati, серб.-харв. ве̏шати ’тс’. Прасл. věšati (< věsjati) з’яўляецца дзеясловам ітэратыўнага значэння, утвараемым ад věsiti; параўн. весіць, вісець (гл.). Гл. таксама Сразнеўскі, 1, 493; Голуб-Копечны, 417; Шанскі, 1, В, 83; КЭСРЯ, 79.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́зіць ’удараць’, ’абражаць’ (Нас., Гарэц.), разі́ць ’паразіць (пра хваробу)’ (паст., Сл. ПЗБ), ра́зіцца ’трапляць у няёмкае становішча’ (Нас., Гарэц.), ’абражацца’ (Гарэц.), рус. рази́ть ’біць, наносячы ўдары’, ’злаваць, крычаць’, укр. рази́ти ’біць’, польск. razić ’раніць’, ’надразаць’, чэш. raziti ’біць’, славац. raziť ’біць’, славен. ráziti ’драпаць’, балг. сразя́ ’паваліць адным ударам’. Да прасл. *raziti. Звязана з раз, рэ́заць (гл.) (Фасмер, 3, 434; Махэк₂, 510).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мезалья́нс
(фр. mésalliance)
шлюб з асобай ніжэйшага сацыяльнага становішча або з вялікай розніцай ва ўзросце; няроўны шлюб.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
парвеню́
(фр. parvenu)
асоба, якая хутка дасягнула высокага службовага становішча або прабілася ў вышэйшыя слаі грамадства; выскачка.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Réinfall
m -s, -fälle разм. про́мах, няўда́ча;
éinen ~ erlében тра́піць ў няёмкае стано́вішча, пацярпе́ць няўда́чу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
астраля́бія
(ад астра- + гр. labe = хватанне)
прыбор, які раней выкарыстоўваўся для вызначэння становішча нябесных цел, а таксама гарызантальных вуглоў пры землямерных работах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гане́бны, ‑ая, ‑ае.
Варты асуджэння, ганьбавання; нізкі, подлы. Ганебны ўчынак. Ганебныя паводзіны. Ганебная вайна. // Здольны абразіць; зняважлівы. Ганебнае слова. Ганебная мянушка. // Такі, якога варта саромецца; бясслаўны. Ганебнае мінулае. Ганебнае становішча. Ганебны канец.
•••
Паставіць да ганебнага слупа гл. паставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
attain to
дайсьці́ да не́чага
to attain to a position of great influence — дайсьці́ да ве́льмі ўплыво́вага стано́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
caste
[kæst]
n.
1) ка́ста f. (сацыя́льная кля́са)
2) ка́ставасьць f.
to lose caste — стра́ціць сацыя́льны ранг або́ стано́вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
emergency [ɪˈmɜ:dʒənsi] n. непрадба́чаны вы́падак; надзвыча́йныя абста́віны;
in case of emergency у вы́падку кра́йняй неабхо́днасці;
an emergency exit запасны́ вы́хад;
an emergency landing вы́мушаная паса́дка;
a state of emergency надзвыча́йнае стано́вішча
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)