Verbum

ло́пух, -у, мн. -і, -аў, м.

Травяністая расліна сямейства складанакветных з буйным шырокім лісцем і ўчэпістымі калючымі галоўкамі, а таксама ліст гэтай расліны; дзядоўнік.

|| прым. ло́пухавы, -ая, -ае.

аксамі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Стужка з аксаміту, кавалачак аксаміту.

2. звычайна мн. Травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі або карычнявата-пурпурнымі кветкамі.

альбіно́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, жывёла або расліна, у якіх адсутнічае нармальная пігментацыя.

|| ж. альбіно́ска, -і, ДМ -но́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. альбіно́савы, -ая, -ае.

анана́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трапічная травяністая расліна з прадаўгаватым духмяным і сакавітым плодам, а таксама плод гэтай расліны.

|| прым. анана́сны, -ая, -ае і анана́савы, -ая, -ае.

імбі́р, -у, м.

1. Трапічная травяністая расліна сямейства імбірных з мясістым коранем, багатым на эфірны алей.

2. Прыправа з карэння гэтай расліны.

|| прым. імбі́рны, -ая, -ае.

І. алей.

татэ́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

У першабытным грамадстве: жывёла, з’ява прыроды, расліна ці прадмет, якія лічацца родапачынальнікамі племені і служаць аб’ектам рэлігійнага пакланення.

|| прым. татэ́мны, -ая,-ае.

чабо́р, -бару́, мн. -бары́, -баро́ў, м.

Травяністая духмяная расліна сямейства ясноткавых з дробнымі пахучымі кветкамі ружова-ліловага ці белага колеру.

|| памянш. чабаро́к, -рку́, м.

|| прым. чабаро́вы, -ая, -ае.

чамяры́ца, -ы, ж.

Травяністая ядавітая лугавая расліна сямейства лілейных з тоўстым карэнішчам, буйным востраканечным лісцем і мяцёлкамі кветак, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне.

|| прым. чамяры́чны, -ая, -ае.

Ч. корань.

чаро́т, -у, М -ро́це, мн. чараты́, чарато́ў, м.

Высокая вадзяная або балотная расліна сямейства асаковых, а таксама зараснік гэтай расліны.

|| прым. чаро́тавы, -ая, -ае і чараця́ны, -ая, -ае.