падта́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Выказваць згоду з чыёй‑н. думкай, разважаннем, звычайна паўтараючы слова «так» і пад. Калі.. [Іслам-Бей] аб чым-небудзь разважае, трэба яму заўсёды падтакваць, бо калі маўчыш, яму здаецца, што не верыш яму. Бядуля. Цётка Стэфа, відаць, поўнасцю згаджалася з мужам, бо ўсё ківала галавою, падтаквала. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывілеява́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае прывілеі, карыстаецца імі. Наведвальнікаў .. [у аптэцы] было мала, бо ёю карысталіся пераважна прывілеяваныя кліенты — работнікі ўправы, паліцыі і іншых акупацыйных устаноў. Няхай. // Які дае некаторыя прывілеі. Прывілеяванае становішча. □ Адна ў адным была Вера паслядоўнай — не служыць фашыстам сваёй прафесіяй, не працаваць на якой-небудзь прывілеяванай рабоце добраахвотна. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыя́цыя, ‑і, ж.
Выпрамяненне электрамагнітных хваль. Радыяцыя зямлі. □ У ясны дзень галоўная роля належыць прамой сонечнай радыяцыі, а пры больш або менш суцэльнай воблачнасці — рассеянай. Прырода Беларусі. // Электрамагнітныя хвалі, выпрамененыя якой-небудзь крыніцай. Вымярэнне радыяцыі. Доза радыяцыі. □ Упершыню нябачны агонь радыяцыі апёк рукі адважнай даследчыцы атама Марыі Складоўскай-Кюры. «Маладосць».
[Лац. radiatio — выпрамяненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пить несов., в разн. знач. піць;
пить ко́фе піць ка́ву;
пить за что-л., за кого́-л. піць за што-не́будзь, за каго́-не́будзь;
◊
пить го́рькую (мёртвую) піць без про́сыпу (запо́ем);
как пить дать як піць даць;
пить (на) брудерша́фт піць (на) брударша́фт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
подлежа́ть несов. падляга́ць; (надлежать) нале́жаць;
подлежа́ть суду́, юриди́ческой отве́тственности падляга́ць суду́, юрыды́чнай адка́знасці;
подлежа́ть чьему́-л. ве́дению падляга́ць чыйму́-не́будзь ве́данню (распараджэ́нню), нале́жаць да чыйго́-не́будзь ве́дання;
не подлежи́т оглаше́нию не падляга́е абвяшчэ́нню;
◊
не подлежи́т ни мале́йшему сомне́нию не выкліка́е (няма́) нія́кага сумне́ння.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Прытараба́ніць ’прывалачы, прывезці, даставіць (што-небудзь вялікае, цяжкае)’ (ТСБМ, Сцяшк.), ’прымчацца, хутка прыехаць’ (Мат. Гом.). Укр. притараба́нити ’прывалачы, прыцягнуць’, притараба́нитися ’прыцягнуцца, прывалачыся’, рус. дыял. притараба́нить ’прывезці, прынесці што-небудзь цяжкае’. Да тараба́ніць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ківа́ць несов.
1. кача́ть; пока́чиватъ; (головой — ещё) кива́ть;
2. (раскачивая) шата́ть;
◊ к. на каго́-не́будзь — (сва́ливать) кива́ть на кого́-л.;
к. па́льцам — кива́ть па́льцем
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
абцяжа́рыць сов.
1. обремени́ть, отяготи́ть;
2. перен. обремени́ть, отяготи́ть; затрудни́ть, утруди́ть;
а. каго́-не́будзь кло́патамі аб сабе́ — обремени́ть (затрудни́ть) кого́-л. хло́потами о себе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
лі́шніца ж., разг.
1. избы́ток м.; изли́шек м.;
мець ~цу чаго-не́будзь — име́ть избы́ток (изли́шек) чего-л.;
2. ли́шнее ср.;
сказа́ць ~цу — сказа́ть ли́шнее
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прамаро́зіць сов., в разн. знач. проморо́зить;
п. ры́бу — проморо́зить ры́бу;
п. каго́-не́будзь дзве гадзі́ны на двары́ — проморо́зить кого́-л. два часа́ на дворе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)