данараўля́ць

‘дагаджаць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. данараўля́ю данараўля́ем
2-я ас. данараўля́еш данараўля́еце
3-я ас. данараўля́е данараўля́юць
Прошлы час
м. данараўля́ў данараўля́лі
ж. данараўля́ла
н. данараўля́ла
Загадны лад
2-я ас. данараўля́й данараўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час данараўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)