павыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выпісаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. цытаты.

П. раненых са шпіталя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выпусціць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. птушак на волю.

П. кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Вырабіць усё, многае.

П. усе скуры.

П. вугальныя разрэзы.

П. у гразь адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павырыва́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Вырваць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. зубы.

П. буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыцярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выцерабіць што-н. у многіх месцах або ўсё, многае.

П. кусты пад сенажаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

павыяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выесці што-н. у многіх месцах або ўсё, многае.

П. начынку з пірагоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазабру́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Забрудзіць, запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. кнігі.

П. рукі дзёгцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазабыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. гістарычныя даты.

П. знаёмыя мясціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазапуха́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

Запухнуць — пра многае.

Пазапухалі вочы ад сну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазвіса́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; зак.

Апусціцца, звіснуць уніз — пра ўсё, многае.

Галіны пазвісалі над вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)