chestnut [ˈtʃesnʌt] n.
1. кашта́н (плод)
2. кашта́навае дрэ́ва, кашта́н
3. кашта́навы ко́лер
4. infml гняды́/цёмна-ры́жы/руды́ конь
5. : an old chestnut збі́ты, бана́льны жарт/сюжэ́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rust1 [rʌst] n.
1. ржа́;
There were large patches of rust on the car. На машыне былі вялікія плямы ржы.
2. ко́лер іржы́
3. ржа́ (хвароба раслін)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Салядыно́вы ’бледна-зялены (колер)’ (Сл. рэг. лекс.). Рус. селадо́новый ’колеру марской хвалі’. Мяркуючы па месцы націску, з польск. seladynowy ’бледна-зялёны’. Слова ўзыходзіць да франц. céladon ’селадон’ і, далей, да імя героя пастухоўскага рамана «Астрэя» Анарэ д’Юрфэ (1568–1625 гг.). Гл., напрыклад, Мацэнаўэр, LF, 19, 248; Голуб-Копечны, 329; Фасмер, 3, 594; Брукнер, 484.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
retain
[rɪˈteɪn]
v.t.
1) затры́мваць, захо́ўваць (звы́чай, ко́лер)
2) захо́ўваць у па́мяці, па́мятаць
3) найма́ць (асабл. адвака́та)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
subdued
[səbˈdu:d]
adj.
1) перамо́жаны; падпара́дкаваны
2) сьці́шаны, пані́жаны (тон); зьмя́кчаны (ко́лер, сьвятло́)
subdued voices — прыглу́шаныя галасы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
suntan
[ˈsʌntæn]
1.
n.
1) со́нечны зага́р
2) сьве́тлы жаўта́ва-руды́ ко́лер
2.
adj.
сьве́тлы жаўта́ва-руды́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
залаці́цца, залаціцца і залоціцца; незак.
1. (залаціцца). Станавіцца залацістым; набываць адценне, колер золата. Стаў край неба залаціцца. Крапіва.
2. (залаціцца). Вылучацца сваім залацістым колерам, бляскам; ззяць, зіхацець (пра што‑н. залатое, залацістае). На нізкарослых бярозах залаціцца жоўтае лісце. В. Вольскі.
3. (залоціцца). Зал. да залаціць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падфарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.
Пафарбаваць злёгку, дадаткова; паднавіць афарбоўку. [Нампаліт:] Зараз ваша.. Леаніда Пятроўна з’явіцца. Толькі падфарбуе губы. Паслядовіч. Трэба было прыбраць на двары, падфарбаваць вокны, пабяліць печку. Асіпенка. // Надаць які‑н. колер. Падфарбаваць гарэлку. // перан. Разм. Крыху, злёгку палепшыць рознымі дабаўленнямі, папраўкамі і пад. Падфарбаваць рэчаіснасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасерабры́цца, ‑рыцца; зак.
Зрабіцца серабрыстым, набыць серабрысты колер. І раніцай дарога, добра ўмытая, Пасерабрылася, у асфальце чыстым Адбіла сонца з яснымі блакітамі, Паркан гародчыкаў і лес расісты. Калачынскі. Вядома, толькі я мог па старой памяці называць яго Лёнькам: у ляснічага прыкметна пасерабрыліся скроні, глыбокія маршчыны перасеклі лоб. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патускне́ць, ‑ее; зак.
Стаць цьмяным, цёмным, тусклым. Сонца патускнела і ўсё глыбей уплывала ў хмары. Колас. Вось суровыя рады бярозавых крыжоў на самай ўскраіне сяла ўжо страцілі свой беласнежны колер, патускнелі, амаль што захаваліся ў густых зялёных травах. Лынькоў. Вочы .. [Пракапенкі] патускнелі, зніклі з твару рысы бадзёрага, маладога натхнення. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)