Кішкі́ ’мясістая сярэдзіна гарбуза, дзе знаходзіцца насенне’ (Жыв. сл., Нар. словатв., З нар. сл.). Да кішка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераблагава́ць ’пакінуць зямлю пад аблогу’ (Ян.). Да пера- і аблогаваць ’зарастаць дзірваном, знаходзіцца ў запушчаным стане’ < аблог (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

змяшча́цца

1. (знаходзіцца) sich befínden*;

2. (уваходзіць, знаходзіць месца) Platz fínden* [haben], hinéingehen* vi (s); гл змясціцца;

3. (утрымлівацца) enthálten sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спя́чка ж тс заал:

зімо́вая спя́чка Wínterschlaf m -(e)s;

ле́тняя спя́ч ка Sómmerschlaf m;

знахо́дзіцца ў спя́чцы Wínterschlaf [Sómmerschlaf] hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

штурха́цца

1. drängen vi, (einánder) stóßen* vt, sich stóßen*;

2. разм (знаходзіцца дзе-н без мэты) sich herúmtreiben*, herúmlungern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

напаўсонны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане напаўсну, не зусім прачнуўся або не зусім заснуў. Напаўсонны чалавек. // Які ўласцівы для таго, хто знаходзіцца ў такім стане. Напаўсонныя вочы.

2. Амаль без сну. Прайшоў дзень, мінула ноч, вельмі падобная на ранейшыя ночы — напаўсонная, трывож[н]ая. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вісець дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Будучы прымацаваным да чаго-н., знаходзіцца ў вертыкальным становішчы без апоры.

    • Люстра вісіць над сталом.
    • Аб’ява вісіць на дзвярах.
    • Капялюш вісіць на вешалцы.
    • Самалёты вісяць над полем бою (пераноснае значэнне: лятаюць, кружачыся).
    • Сукенка з аднаго боку вісіць (спадае, не аблягае фігуру).
    • В. у паветры (пераноснае значэнне: знаходзіцца ў няпэўным становішчы).
    • В. на тэлефоне (пераноснае значэнне: часта і доўга гаварыць па тэлефоне; размоўнае).

  2. Выдавацца, выступаць уперад якой-н. сваёй часткай, навісаць.

    • Скала вісела над дарогай.
    • Бяда вісела над галавой (пераноснае значэнне).

Фразеалагізмы:

  • Вісець над каркам (размоўнае) — дакучаць каму-н.
  • Вісець на валаску (размоўнае) — знаходзіцца ў небяспечным становішчы.
  • Вісець на карку (размоўнае неадабральнае) — быць на ўтрыманні ў каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

міжзубны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Пра гукі мовы, пры вымаўленні якіх кончык языка знаходзіцца паміж верхнімі і ніжнімі зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгорны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над гарою, гарамі, вышэй гары, гор. З надгорных туманаў выходзіў бледны месяц. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддрэўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, расце пад дрэвамі. Да змроку.. [Вэня] перабыў у лесе, стуліўшыся ў паддрэўным хмызняку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)