разгаве́нне, ‑я, н.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгавецца.

2. Першы скаромны дзень пасля посту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаянцо́м, прысл.

Разм. У стаячым, вертыкальным становішчы. Стаяла яна [маці] над ім [Міхасём] стаянцом, дзень і ноч. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

торг

1. Месца гандлю; рынак (Зах. Бел. Др.-Падб.). Тое ж торжышча (Нас.).

2. Кірмаш; базарны дзень (Слаўг.).

□ ур. Аве́чы Таржок Стаўбц.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

śmigus

м. смігус (польскі звычай аблівацца вадой на другі дзень Вялікадня)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poniedziałek, ~ku

poniedział|ek

м. панядзелак;

lany ~ek — другі дзень Вялікадня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

broiler

[ˈbrɔɪlər]

n.

1) сма́жальніца f.

2) малада́я ку́рка для сма́жаньня

3) informal сьпяко́тны дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

анёл, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У рэлігійных уяўленнях: звышнатуральная істота, служыцель Бога і яго пасланец да людзей (малюецца ў выглядзе крылатага хлопчыка).

2. Ласкавы зварот да каго-н. (разм.).

А. мой.

◊

Дзень анёла — імяніны.

|| памянш. анёлак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

|| прым. анёльскі, -ая, -ае.

А. характар (вельмі добры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрацо́ўны nicht wérktätig; nicht árbeitend; nicht erárbeitet;

непрацо́ўны дзень Rúhetag m -(e)s, -e;

непрацо́ўныя дахо́ды níchterarbeitetes [árbeitsloses] Éinkommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шэ́ры

1. grau;

2. (пра надвор’е) grau;

шэ́ры дзень ein gráuer [trüber] Tag;

3. перан (непрыкметны) únbedeutend; fáde (нудны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гемерало́пія

(ад гр. hemera = дзень + alaos = сляпы + ops, opos = зрок)

разлад зроку, які характарызуецца зніжэннем светлавой адчувальнасці; назіраецца пры некаторых захворваннях вачэй, недахопе вітаміну А ў арганізме; курыная слепата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)