зака́пываться​II несов.

1. (зарываться во что-л. сыпучее) зако́пвацца;

2. страд. зако́пвацца; см. зака́пывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ви́деться

1. (быть видимым) ба́чыцца;

2. (встречаться) ба́чыцца;

3. безл. (грезиться) здава́цца, мро́іцца; (во сне) сні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впере́ть сов., прост.

1. (вдавить, втолкнуть во что-л.) упе́рці, увапхну́ць, уці́снуць;

2. см. впере́ться​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

впира́ть несов., прост.

1. (вдавливать, вталкивать во что-л.) упіра́ць; упі́хваць, уці́скваць;

2. см. впира́ться​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поцара́пать сов.

1. падра́паць, абдзе́рці, абадра́ць; (во многих местах) паабдзіра́ць;

2. перен., разг. (плохо пописать) пакрэ́мзаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ора́ть​I несов., разг. крыча́ць, раўці́, гарлапа́ніць;

ора́ть во всё го́рло крыча́ць (раўці́) на ўсё го́рла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пригре́зиться сов. прымро́іцца; (представиться в мечтах) прыма́рыцца; (померещиться) зда́цца; (привидеться во сне) прысні́цца, сасні́ць (каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тя́жкий в разн. знач. ця́жкі;

◊

пусти́ться во все тя́жкие разысці́ся ва ўсю, разысці́ся на ўсе за́стаўкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панато́чваць I сов. (о многом, во множестве)

1. наточи́ть; наостри́ть, отточи́ть;

2. (на станке) наточи́ть

панато́чваць II сов. (во множестве) (о мышах) нагры́зть; (о кроте) нары́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

1. На такарным станку ці з дапамогай якіх‑н. інструментаў надаць чаму‑н. патрэбную форму. Абтачыць дэталь. // Зрабіць роўнай, гладкая паверхню чаго‑н., апрацаваўшы яе на тачыле, бруску і пад. / у перан. ужыв. Слова — меч. Абтачыць яго — асалода, — Во аднолькава трэба ўмець і мячом, і сяўнёй валодаць. Таўбін.

2. Абгрызці, аб’есці з усіх бакоў (пра грызуноў, насякомых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)