Verbum

verábreden

1.

vt дагаво́рвацца, дамаўля́цца (аб чым-н.); узгадня́ць, абгавары́ць

2.

(sich) дамаўля́цца, угаво́рвацца

(між сабою)

verbóhren

1.

vt няпра́вільна праcвідрава́ць

2.

(sich):

sich in éine Ánsicht ~ — (за)упа́рціцца ў чым-н.

gütlich

1.

a палюбо́ўны; міравы́

sich (D) ~ tun* — це́шыцца [ласава́цца] (чым-н.)

2.

adv палюбо́ўна, па-до́браму

Methóde

f -, -n ме́тад

◊ ~ in etw. (A) bríngen* — наве́сці пара́дак у чым-н., упара́дкаваць што-н.

náchweinen

vi (D) пла́каць (аб кім-н., аб чым-н.), апла́кваць, шкадава́ць (каго-н., што-н.)

vergünstigen

vt дазваля́ць (што-н.), дава́ць (і)льго́ту (на што-н.), рабі́ць усту́пку (у чым-н.)

verzáhnen

vt тэх.

1) счапля́ць, зніто́ўваць

2) злуча́ць у зубцы́

3) нараза́ць зубцы́ (на чым-н.)

Begínnen

sub n -s пачына́нне

vorm ~ sich besínnen macht gewínnen* — прысл. перш чым зрабі́ць, до́бра паду́май

bekämpfen

vt змага́цца, ве́сці змага́нне (з кім-н, чым-н.); вайск. перамагчы́, падаві́ць

Híndernisse ~ — пераадо́льваць перашко́ды

belíefern

vt (mit D) забяспе́чваць (чым-н.); пастаўля́ць

j-n mit Wáren ~ — пастаўля́ць каму-н. тава́ры