Ángesicht

n -s, -e i -er высок. аблі́чча, твар

im ~ des Tódes — пе́рад аблі́ччам сме́рці

ich kénne ihn von ~ — я ве́даю яго́ зво́нку

im Schwéiße séines ~s — у по́це чала́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ergíeßen

*

1.

vt выліва́ць

◊ sein Herz ~ — раскрыва́ць сваю́ душу́

2.

(sich) упада́ць (пра раку)

sich in Tränen ~ — абліва́цца сляза́мі

sein Zorn ergóß sich über uns — яго́ гнеу́ навалі́ўся на нас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Агасфе́р

(п.-лац. Ahasverus = імя легендарнага сярэдневяковага персанажа — «вечнага жыда», які не дазволіў адпачыць Ісусу Хрысту ў час яго пакутніцкага шляху на Галгофу і за гэта быў асуджаны на вечнае блуканне па свеце)

перан. чалавек, які вандруе ўсё жыццё, не знаходзячы сабе прыстанку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бля́ха

(польск. blacha, ад ням. Blech)

1) тонкае ліставое жалеза;

2) тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі для выпякання чаго-н.;

3) знак у выглядзе металічнай пласцінкі з нумарам або надпісам як сведчанне аб службовых абавязках таго, хто яго носіць (напр. б. насільшчыка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кампазі́цыя

(лац. compositio = складанне, спалучэнне)

1) будова мастацкага твора, абумоўленая яго зместам, характарам, прызначэннем (параўн. архітэктоніка 1);

2) мастацкі твор (музычны, жывапісны, скульптурны і інш.), які з’яўляецца арыгінальным спалучэннем асобных частак (напр. скульптурная к.);

3) тэорыя складання музычных твораў (займацца па класу кампазіцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сві́та

(фр. suite)

1) асобы, якія суправаджаюць важную, высокапастаўленую асобу, напр. манарха;

2) перан. асобы, якія пастаянна акружаюць каго-н., суправаджаюць яго;

3) сукупнасць пластоў горных парод, якія аб’ядноўваюцца падобным саставам і ў пэўнай ступені адрозніваюцца ад пластоў, што залягаюць вышэй і ніжэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тур​1

(фр. tur = круг, ад лац. tomare = кругліць)

1) адзін круг танца ў зале, а таксама адзін кругавы рух у вальсе;

2) асобны этап якога-н. спаборніцтва, у якім кожны яго ўдзельнік выступае адзін раз;

3) асобны этап якой-н. падзеі, з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эксцэнтрысітэ́т

(ням. Exzentrizität, ад лац. ex = з, па-за + centrum = цэнтр)

1) пастаянная дадатная велічыня, якая характарызуе эліпс і гіпербалу і роўная адносінам адлегласці паміж фокусамі дадзенага канічнага сячэння да адлегласці паміж вяршынямі;

2) адлегласць паміж воссю вярчэння эксцэнтрыка і яго цэнтрам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

resist

[rɪˈzɪst]

v.i.

1) не паддава́цца

The window resisted his efforts to open it — Акно́ не паддало́ся яго́ным намага́ньням адчыні́ць яго́

2) супраці́віцца

Do not resist — Не супраці́ўся

3) стры́мвацца

I could not resist laughing — Я ня мог стрыма́цца ад сьме́ху

4) супрацьстая́ць, вытры́мваць на́ціск чаго́, не паддава́цца

to resist disease — не паддава́цца хваро́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́ды I, -даў ед. нет

1. (наука) зна́ние ср.;

галіна́ ве́даў — о́бласть зна́ний;

2. (совокупность сведений, познаний в какой-л. области) зна́ния, позна́ния; све́дения;

вало́даць ве́дамі — облада́ть зна́ниями;

у яго́ вялі́кія в. ў медыцы́не — у него́ больши́е позна́ния в медици́не

ве́ды II (ед. ве́да ж.) лит. ве́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)