Verbum

бзык, -у, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Гук, які ўтвараецца крыламі насякомых у час палету; гудзенне.

Б. камароў.

абаро́нчы, -ая, -ае.

Які адносіцца да абароны, мае сваёй мэтай абарону, прызначаны для яе.

Абарончая тактыка.

Абарончыя збудаванні.

абліва́ха, -і, ДМ -ва́се, ж. (разм.).

Зімовы дождж, які замярзае на зямлі, на дрэвах і пад.; галалёд.

абрэ́к, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.).

Горац, які прымаў удзел у барацьбе супраць царскіх войск і адміністрацыі.

адбо́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Горнарабочы, які пры дапамозе адбойнага малатка аддзяляе кавалкі карысных выкапняў ад масіву.

адбо́рачны, -ая, -ае.

Які служыць для адбору каго-, чаго-н.

Адборачная камісія.

Адборачныя спаборніцтвы (для адбору мацнейшых спартсменаў).

аднаасо́бны, -ая, -ае.

1. гл. аднаасобнік.

2. Які ажыццяўляецца адной асобай, належыць адной асобе.

Аднаасобная ўлада.

Аднаасобнае рашэнне.

аднаду́шны, -ая, -ае.

Які выказваецца і прымаецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам.

Аднадушнае рашэнне.

Прагаласавалі за мір аднадушна (прысл.).

адпра́ва, -ы, мн. -ы, -ра́ў, ж.

Набажэнскі абрад, які праводзіцца па просьбе вернікаў (шлюб, хрэсьбіны, паніхіда і пад.).

рознабако́вы, -ая, -ае.

Які ахоплівае розныя бакі чаго-н., разнастайны.

Рознабаковая дзейнасць.

Рознабаковыя інтарэсы.

|| наз. рознабако́васць, -і, ж.