Verbum

анлайнавы слоўнік

жу́дасны

1. únheimlich, beängstigend (трывожны); schrécklich; scháuderhaft (страшны, жахлівы);

2. перан. (надта, непамерна) úngeheuer(lich)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

загартава́ны

1. тэх. gehärtet;

2. перан. ábgehärtet, gestählt;

загартава́ны ў бая́х kámpfgestählt, im Kámpfe gestählt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заняво́ленне н.

1. гіст. Éinführung der Léibeigenschaft;

2. перан. Versklávung [-vʊŋ] f -, -en, Knéchtung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

згалада́цца, згалада́ць

1. verhúngert [áusgehungert] sein;

2. перан. héftiges Verlángen háben (па чым-н. nach D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

згла́джваць, згла́дзіць

1. glätten vt; ébnen vt;

2. перан. áusgleichen* vt; ábschwächen vt, verwíschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

згла́дзіцца glatt wérden, sich glätten; перан. sich verwíschen, verschwínden* vi (s) (знікнуць); sich áusgleichen* (выраўняцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

міжрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міжрадкоўя. // Які праводзіцца паміж двума радкамі пасаджаных ці пасеяных раслін. Міжрадковая праполка.

2. Які знаходзіцца паміж радкамі тэксту. // перан. Звязаны з чытаннем паміж радкоў; патаемны. Міжрадковы сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінда́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міндаля. // Які атрымліваюць з міндалю. Міндальнае малако. // Прыгатаваны, зроблены з міндалю, з міндалем. Міндальны торт.

2. Ружовы, падобны колерам на міндаль.

3. перан. Да прыкрасці ласкавы, саладжавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́льшчык, ‑а, м.

Той, хто наўмысна ўчыніў пажар. Пачалося расследаванне справы аб пажары. Але падпальшчыкаў знайсці не ўдалося. Матрунёнак. // перан. Той, хто падбухторвае да чаго‑н. Дарма падпальшчыкі вайны На службу смерці ставяць атам. Тарас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаграба́ць, ‑аю; ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Грабучы, сабраць у адно месца, у кучу. Пазаграбаць вуголле. Пазаграбаць сена. // перан. Разм. Захапіць, прысвоіць усё, многае. Пазаграбаць чужыя рэчы.

2. Закапаць у што‑н. сыпкае ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)