Пужа́ць ’палохаць, страшыць’ (ТСБМ; Нас.; Шат.; Сержп.; ТС; швянч., Сл. ПЗБ), пужа́цца ’палохацца, лякацца, жахацца’ (Гарэц.; Шымк. Собр., Растарг.; швянч., Сл. ПЗБ), рус. пужа́ть ’палохаць’. Ітэратыў ад пу́дзіць ’палохаць, гнаць’, першапачаткова, магчыма, *пуджаць, параўн. радзі́ць — раджа́ць, хадзі́ць — дыял. ха(д)жа́ць ’даглядаць пчол’ і пад.; параўн. таксама польск. дыял. pędzać ’гнаць; паганяць’ ад pędzić ’прымушаць бегчы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pace2 [peɪs] v. кро́чыць;
pace up and down хадзі́ць уза́д і ўпе́рад (туды і сюды);
He paced nervously up and down the room. Ён нервова крочыў узад і ўперад па пакоі.
pace off [ˌpeɪsˈɒf] phr. v. вымяра́ць кро́камі
pace out [ˌpeɪsˈaʊt] phr. v. = pace off
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
skate2 [skeɪt] v.
1. ката́цца на канька́х;
skate a match удзе́льнічаць у канькабе́жным спабо́рніцтве
2. слі́згацца, ко́ўзацца па паве́рхні;
skate over smth. нага́дваць пра што-н.
♦
be skating on thin ice закрана́ць даліка́тную тэ́му; быць у ця́жкім стано́вішчы; хадзі́ць над бе́зданню
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
herúm=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) кругавы рух: herúmfahren* аб’язджа́ць
2) рух без пэўнага напрамку: herúmgehen* расха́джваць, хадзі́ць туды́-сюды́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
масць ж., в разн. знач. масть;
ко́ні адно́й ма́сці — ло́шади одно́й ма́сти;
хадзі́ць у м. — карт. ходи́ть в масть;
◊ пад м. — в масть, к ма́сти;
адно́й ~ці — одно́й ма́сти;
любо́й ~ці — любо́й ма́сти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
swagger
[ˈswægər]
1.
v.i.
1) хадзі́ць з ва́жным вы́глядам; ва́жна кро́чыць
2) выхваля́цца, хвалі́цца; ганары́цца
3) блефава́ць
2.
n.
фарсі́стая або́ ва́жная хада́; фанабэ́рыстасьць f.
3.
adj., informal
ве́льмі мо́дны, па апо́шняй мо́дзе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
недалёка прысл nicht weit, únweit;
недалёка той час, калі́… die Zeit ist nicht mehr fern, da…;
цяпе́р ужо недалёка es ist schon nicht mehr weit;
◊ па пры́клады хадзі́ць недалёка das Béispiel liegt auf der Hand
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Бры́ндаць ’хадзіць, шлёпаць’ (БРС), ’бадзяцца’ (Яўс., Нас., Бяльк.), брындацца ’боўтацца, таўчыся без толку’ (КЭС), параўн. яшчэ бры́нда ’валацуга’ (Нас., Бяльк., Янк. Мат.), ’гультай’ (Касп., Нас.), брынды біць ’хадзіць без справы, лодарнічаць’ (Янк. БП). Карскі (Труды, 394) бры́нда ’валацуга’ і бры́ндаць ’бадзяцца’ выводзіў з няпэўнай літ. крыніцы (адносна гэтага гл. Урбуціс, Baltistica, V (1), 1969, 50). Параўн. яшчэ ўкр. дыял. бре́ндати, брендо́лити ’бадзяцца’. Брукнер (43) зыходзіў з ст.-польск. bryndy ’дарагая жаночая вопратка’, bryndować się ’прыгожа апранацца’ (адсюль быццам бел. брынды біць, укр. бринди бити, далей бры́нда ’валацуга’). Фасмер (1, 222–223) прыводзіць рус. дыял. бры́нды ’шырокія рукавы’, бры́ндик ’гультай’, бринжиба́й ’тс’ і параўноўвае гэта з польск. brynda ’жарт, балаўство’, bryndzić się ’манернічаць’. Няясна. Укр. бре́ндати (resp. бел.?) Рудніцкі, 201 (услед за Шэрэхам, ZfslPh, 23, 146 і іншымі), выводзіць з брести́ з арго-суфіксам ‑н‑ (і пад уплывам пле́нтатися ’валачыцца, цягнуцца’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ветрыцца 1 ’праветрывацца, сушыцца’ (Нас.). Да ветрыць 1 тое ж польск. wietrzyć się ’праветрывацца’; ’падпадаць пад дзеянне свежага паветра’, серб. ве̏трити се ’тс’.
Ветрыцца 2 ’прастуджвацца, асвяжацца’ (Нас.). Да ветрыцца 1.
Ветрыцца 3 ’хадзіць без справы, бадзяцца, швэндацца’ (карэліц., Янк. Мат.). Да дзеяслова ветрыцца 1, у якога павінна было быць таксама значэнне ’знаходзіцца на паветры’ → ’псавацца пад уздзеяннем ветру’ → ’быць ветраным, легкадумным, ветрагонам’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
На́йда ’знайдыш’ (Гарэц.), ’прайдзісвет’ (Жд. 1), ’нахабная, непаседлівая, назола’ (Бяльк.), ’гаваркая жанчына’ (ветк., Мат. Гом.), ’жанчына, якая любіць хадзіць па хатах’ (жлоб., Жыв. сл.), ’распусная жанчына’ (Яўс.), а таксама на́йдыш ’знайдыш’ (суфікс ‑ыш, гл. Карскі 2-3, 38). Усе экспрэсіўныя значэнні, відаць, на аснове першаснага ’знайдыш’, параўн. заўвагу Насовіча да слова найдыш — «употребл. как ругат. слово на возрастного» (Нас.). Ад найсці́ ’знайсці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)