kérben

vt рабі́ць насе́чку [зару́бку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

konzipíeren

vt рабі́ць на́кіды [чарнаві́к]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ánfertigen

vt вырабля́ць, рабі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абсалютызава́ць

(ад лац. absolutus = неабмежаваны, безумоўны)

рабіць безумоўным, безадносным, даводзіць да абсалюту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

азанава́ць

(ад азон)

1) ператвараць у азон (пра кісларод);

2) рабіць азанізацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

курсі́раваць

(лац. cursare = бегаць)

рабіць рэгулярныя паездкі па пэўным маршруце (пра транспарт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

насу́перак

1. нареч., разг. напереко́р;

рабі́ць н. — де́лать напереко́р;

2. предлог с дат. напереко́р, вопреки́;

н. звы́чаям — напереко́р (вопреки́) обы́чаям

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ука́зка ж., в разн. знач. ука́зка;

пака́зваць ~кай на ка́рце — пока́зывать ука́зкой на ка́рте;

рабі́ць па ўка́зцы — де́лать по ука́зке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

страка́ціць, ‑качу, ‑каціш, ‑каціць; незак., што.

1. Рабіць стракатым, надаваць стракаты выгляд. Скрозь лісце бярозы, пад якой сядзела Зоя, прасочвалася мяккае святло і стракаціла зямлю, лаўку, Зоіны рукі, сукенку. Пальчэўскі.

2. перан. Устаўляючы, уводзячы што‑н. у вялікай колькасці, рабіць неаднародным па саставу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэстыкулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Рабіць жэсты (у 1 знач.). Людзі голасна размаўлялі, спрачаліся, жэстыкулявалі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)