экрані́раваны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад экраніраваць.
2. у знач. прым. Які мае адпаведную ахову ад знешняга ўздзеяння. Экраніраваны кабель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Падсне́жнік ’шматгадовая цыбульная расліна сямейства амарылісавых, якая цвіце ранняй вясной белымі кветкамі; пралеска’ (ТСБМ), ’пралеска, Hepatica mili. nobilis’ (Кіс.) падснежнік ’кураслеп дуброўны, Anemone nemorosa L.’ (Бейл.). Рус. падснежнік ’назва розных кветак, якія вясной з’яўляюцца першымі’. Ад прым. падснежны з суф. ‑ік па вельмі распаўсюджанай ва ўсх. -слав. мовах мадэлі ў назвах раслін і грыбоў (Параўн. Сцяцко, Афікс. наз., 97).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наду́маны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад надумаць.
2. у знач. прым. Нерэальны, пазбаўлены натуральнасці, штучны. Надуманая сувязь з’яў. Надуманы сюжэт. Надуманыя метафары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакры́ўджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакрыўдзіць.
2. у знач. прым. Які выражае пачуццё крыўды. Ніна праводзіла .. [Андрэя] журботным і пакрыўджаным позіркам. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагража́ючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пагражаць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Тое, што і пагражальны.
3. Дзеепрысл. незак. ад пагражаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысква́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыскварыць.
2. у знач. прым. Запраўлены сквараным салам. Булёнчык прысквараны... І бабы ядуць і мужчыны. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апрацава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад апрацаваць.
2. у знач. прым. Атрыманы ў працэсе апрацоўкі. Зліткі шкла ператвараюцца ў апрацаваныя лінзы. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апусто́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад апустошыць.
2. у знач. прым. Пазбаўлены маральных сіл, духоўнага зместу; няздольны да творчага жыцця. Апустошаная душа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асла́блены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад аслабіць.
2. у знач. прым. Знясілены, пазбаўлены сілы. // Зменшаны ў сіле чаго‑н. // Менш сцягнуты, сціснуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бемо́ль, ‑я, м.
1. Нотны знак, які азначае паніжэнне гуку на паўтона.
2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). З паніжэннем. Рэ бемоль.
[Фр. bémol.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)