пакры́ўджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакрыўдзіць.
2. у знач. прым. Які выражае пачуццё крыўды. Ніна праводзіла .. [Андрэя] журботным і пакрыўджаным позіркам. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)