Verbum

паз’язджа́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

З’ехацца ў адно месца — пра ўсіх, многіх.

Спецыялісты паз’язджаліся на канферэнцыю.

дабе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; дабе́г, -гла; -бяжы́; зак.

Бягом дасягнуць якога-н. месца.

Д. да хаты.

|| незак. дабяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. Закончыць касьбу чаго-н.

Д. пожню.

2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.

Д. да канавы.

даскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак., да чаго.

Скачучы, дасягнуць якога-н. месца.

На адной назе даскакаў да дзвярэй.

|| незак. даска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

вітры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Месца за акном магазіна, зашклёная шафа або скрынка для паказу розных тавараў.

Вітрыны магазінаў.

|| прым. вітры́нны, -ая, -ае.

вы́віх, -у, мн. -і, -аў, м.

Зрушэнне косці ў суставе, а таксама месца, дзе адбылося такое зрушэнне.

В. рукі.

Фармалістычныя вывіхі ў творчасці (перан.).

вы́йсце, -я, н.

1. Месца для выхаду куды-н.

В. на перон.

2. перан. Спосаб вырашэння чаго-н.

Знайсці в. з якога-н. становішча.

лаку́на, -ы, мн. -ы, -ку́н, ж. (спец.).

1. Прагал, прапушчанае месца ў якім-н. тэксце.

2. У бібліятэчнай справе — пропуск, адсутнасць кнігі ў камплекце.

мо́гільнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Тое, што і могілкі.

2. Старажытныя могілкі.

3. Месца захавання радыеактыўных адыходаў (спец.).

|| прым. мо́гільнікавы, -ая, -ае.

кампа́ктны, -ая, -ае.

1. Сціснуты шчыльна, без прамежкаў.

Кампактная маса.

2. Які займае мала месца пры вялікай змяшчальнасці.

Кампактная сумка.

|| наз. кампа́ктнасць, -і, ж.