савінава́ты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Вінаваты ў чым‑н. сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

савіно́ўнік, ‑а, м.

Асоба, вінаватая ў чым‑н. сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саву́чань, ‑чня, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўлада́льнік, ‑а, м.

Той, хто сумесна з кім‑н. валодае чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суапяку́н, ‑апекуна, м.

Чалавек, які выконвае абавязкі апекуна сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпегава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Разм. Тайна сачыць за кім‑н.; шпіёніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажані́цца héiraten vt (з кім-н A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́мужам прысл (за кім) verhéiratet (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прыслу́га ’паслуга’ (Нас.), таксама прыслуга́ч ’той, хто прыслужваецца перад кім-небудзь’ (ТСБМ), прыслуга́цель ’тс’ (ТС). Гл. слуга, служачы. Параўн. яшчэ польск. przysługa ’паслуга’, адкуль, відаць, улічваючы рэдкасць ужывання, гэтае значэнне ў беларускай мове.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ажані́ць (каго, з кім) сов. жени́ть (на ком);

◊ без мяне́ мяне́ ажані́лі — без меня́ меня́ жени́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)