verge​2 [vɜ:dʒ] v. (on/upon) збліжа́цца; межава́цца;

dark grey verging on black ама́ль чо́рны ко́лер;

It verges on madness. Гэта блізка да вар’яцтва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гемаглабі́н

(ад гр. haima = кроў + лац. globus = шар)

бялковае рэчыва ў саставе крыві, якое надае ёй чырвоны колер і служыць пераносчыкам кіслароду ва ўсе тканкі арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

sandy

[ˈsændi]

adj.

1) пяшча́ны

a sandy beach — пяшча́ны пля́ж

2) пяско́вы (пра ко́лер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beige

[beɪʒ]

1.

adj.

бэ́жавы

2.

n.

1) бэ́жавы ко́лер

2) лёгкі баваўня́ны матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carnation

[kɑ:rˈneɪʃən]

1.

n.

1) гвазьдзі́к -а́ m.

2) ружо́вы ко́лер

2.

adj.

ружо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антафеі́н

(ад гр. anthos = колер + faios = цёмны)

цёмна-буры пігмент у клетачным соку некаторых раслін, напр. у пялёстках бабоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галафлаві́н

(ад лац. galla = чарнільны арэшак + flavus = жоўты)

пратраўны фарбавальнік, які выкарыстоўваецца для фарбавання шарсцяных тканін у жоўты колер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метахрамазі́я

(ад мета- + гр. chroma = колер)

біял. уласцівасць клетак і тканак афарбоўвацца ў тон, які адрозніваецца ад колеру фарбавальніку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

увіёлевы

[ад лац. u(itra) = звыш, за межамі + viola = фіялетавы колер]

які прапускае ультрафіялетавыя прамяні (напр. у-ае шкло).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электраты́нта

(ад электра + іт. tinta = колер, каларыт)

разнавіднасць гравюрнага друку, які грунтуецца на выкарыстанні электрычнага току для траўлення пласцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)