ivory1 [ˈaɪvəri] n.
1. слано́вая косць
2. вы́раб са слано́вай ко́сці;
a priceless collection of ivories бясцэ́нная кале́кцыя вы́рабаў са слано́вай ко́сці
3. ко́лер слано́вай ко́сці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
krzyczący
krzycząc|y
крыклівы;
~y kolor перан. крыклівы колер;
~a niesprawiedliwość перан. абуральная несправядлівасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zgniły
zgnił|y
гнілы;
~е jabłka — гнілыя яблыкі;
~y kolor — балотны (карычнева-зялёны) колер
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
палавы́ 1, ‑а́я, ‑о́е.
Які мае адносіны да полу 1. Палавыя клеткі. Палавое размнажэнне. // Звязаны з адносінамі полаў.
палавы́ 2, ‑а́я, ‑о́е.
Які мае бледна-жоўты колер. Нельга было нічога ўбачыць, апрача палавога жытняга мора. Крапіва. Лучына гарыць [нявесела], як заўсёды. Угары ідзе ад яе палавы дым. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуце́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чыгуначных пуцей зносін. Інжынер пуцейскай службы. □ Станцыі ў Махаўцы Ёсць пуцейская казарма, пафарбаваная ў жоўты колер — у ёй жывуць пуцявыя абходчыкі. Навуменка. Наколькі я разумею і разбіраюся ў пуцейскіх справах, дык мы доўга стаяць тут не будзем. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флажо́к, ‑жка, м.
Памянш. да флаг (у 1 знач.); невялікі флаг. Пафарбаваны ў вішнёвы колер, з гірляндамі кветак на кабіне, на кузаве, з флажком на радыятары.. [самазвал] зіхацеў і іскрыўся. Карпаў. // Кавалачак паперы ў выглядзе флага, прымацаваны да шпількі, доўгай ніткі і пад. Флажкі на карце. Ёлачныя флажкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абле́злы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Той (такі), у каго (у якім) вылезла шэрсць, поўсць. Сухарлявы конь а аблезлай ад мулкага хамута шыяй ледзь мог цягнуць плуг. Каваль. // Які пачаў мяняць скуру. Аблезлы нос.
2. Які выліняў, змяніў колер, выцвіў. На.. [Шурку] была аблезлая блакітная саколка і падкасаныя вышэй калена няпэўнага колеру картовыя штаны. Васілевіч.
3. З абдзёртым верхнім слоем; аблуплены; выцерты. Аблезлы дом. □ Холадам веяла і жудасцю ад аблезлых высокіх сцен. Галавач. Тады [Яўхім] імчаўся ў гумно, дзе стаяла аблезлая малатарня, афарбаваная калісьці ў сіні колер. Чарнышэвіч.
4. перан. Непрыгожы, неахайны, плюгавы. У такія хвіліны Косцю хацелася схапіць гэтую аблезлую малпу [Іваноўскага] і задушыць уласнымі рукамі. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fárbe
f -, -n
1) ко́лер
2) фа́рба
3) масць (у карт. гульні)
frísche ~n háben* — мець до́бры ко́лер тва́ру
~ bekénnen* — адказа́ць той жа ма́сцю, хадзі́ць у масць; перан. раскрыва́ць свае́ ка́рты; адкры́та заяві́ць аб сваі́х адно́сінах да чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ва́рна
(санскр. warna = якасць, колер, катэгорыя)
кожная з чатырох саслоўных груп у Стараж. Індыі — брахманы, кшатрыі, вайшыі, шудры, — з якіх пазней развіліся касты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
orange1 [ˈɒrɪndʒ] n.
1. апельсі́н;
orange juice апельсі́навы сок;
orange peel апельсі́навая лупі́на
2. ара́нжавы ко́лер
♦
apples and oranges абсалю́тна ро́зныя/непараўна́льныя (людзі, рэчы, даныя, з’явы)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)