гіфало́ма

(н.-лац. hypholoma)

шапкавы базідыяльны грыб сям. страфарыевых, які расце на пнях, дрэвах, зрэдку на глебе ў лясах, парках; неядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калето́трых

(н.-лац. colletotrichum)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на агурках, памідорах, бульбе, фасолі, канюшыне, сырадэлі і іншых вышэйшых раслінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канды́да

(н.-лац. candida, ад лац. candidus = белы)

сумчаты грыб падкласа геміаскаміцэтаў, які развіваецца ў глебе, вадаёмах, на раслінах, харчовых прадуктах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карыёл

(н.-лац. coriolus)

губавы базідыяльны грыб сям. порыевых, які пасяляецца на мёртвай драўніне, на ламаччы, лесаматэрыялах, выклікае белую гніль драўніны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кратарэ́люс

(н.-лац. craterellus)

базідыяльны грыб сям. лісічкавых, які расце на глебе і лясным подсціле ў лісцевых і мяшаных лясах; ядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

леваміцэці́н

(ад лац. laevus = левы + гр. mykes, -etos = грыб)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняюць пры брушным тыфе, дызентэрыі і іншых хваробах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ляпі́ста

(н.-лац. lepista)

шапкавы базідыяльны грыб сям. радоўкавых, які расце на подсціле і гумуснай глебе ў лясах, парках, садах; ядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паліспо́ра

(н.-лац. polyspora)

недасканалы грыб сям. меланконіевых, які развіваецца на сцёблах, галінках, лісці, зрэдку на галоўках сельскагаспадарчых культур сям. лёнавых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

па́нус2

(н.-лац. panus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. паліпоравых, які расце на драўніне, сухіх або жывых галінках пераважна лісцевых дрэў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

плютэ́й

(н.-лац. pluteus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. мухаморавых, які расце на пнях і ламаччы розных дрэвавых парод; большасць відаў ядомыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)