набе́гать сов.

1. (что — бегая, получить, приобрести) разг. набе́гаць (што);

набе́гать просту́ду набе́гаць прасту́ду;

2. охот. набе́гаць, наслядзі́ць;

3. (лошадь) спец. аб’е́здзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́литься

1. вы́ліцца;

вода́ вы́лилась из ка́дки вада́ вы́лілася з каду́шкі;

2. перен. вы́ліцца;

во что э́то вы́льется? у што гэ́та вы́льецца?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ни́зка ж.

1. (действие) спец. ніза́нне, -ння ср., лыга́нне, -ння ср.;

2. (нанизанный на что-л.) ні́зка, -кі ж., мані́ста, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попада́ть несов.

1. (куда-л.) трапля́ць, папада́ць;

2. (в кого, во что) папада́ць; трапля́ць, цаля́ць;

3. безл., разг. папада́ць, улята́ць; см. попа́сть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прореза́ться несов.

1. в разн. знач. прараза́цца, прарэ́звацца;

2. (пробиваться, проникать, проходить сквозь что-л.) разг. прабіва́цца;

3. страд. прараза́цца, прарэ́звацца; прабіва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разде́льно нареч.

1. (отдельно) асо́бна, паасо́бна; раздзе́льна;

2. (по частям, чётко) раздзе́льна, выра́зна;

произнести́ что́-л. разде́льно вы́мавіць што-не́будзь раздзе́льна (выра́зна).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наколдова́ть сов.

1. (вызвать что-л. колдовством) навядзьма́рыць;

2. (придать чему-л. волшебные свойства) начарава́ць; (наворожить) наваражы́ць; (наговорить) нагавары́ць; (заговорить) замо́віць, загавары́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натыка́ться несов.

1. (наскакивать на что-л.) натыка́цца;

2. перен., разг. натыка́цца, натрапля́ць, трапля́ць;

3. страд. натыка́цца, нато́рквацца; нако́лвацца; см. натыка́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

препроводи́ть сов.

1. (кого, что) (отправить) адпра́віць, мног. паадпраўля́ць; (послать) пасла́ць, мног. папасыла́ць;

2. (провести, сопровождая) праве́сці;

3. (время) уст. праве́сці; праба́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примча́ть сов.

1. разг. (привезти, принести что-л. очень быстро) прымча́ць; (привезти — ещё) прыве́зці; (принести — ещё) прыне́сці;

2. прост. прымча́ць; см. примча́ться;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)