непераадо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што немагчыма адолець. Непераадольная, усеабдымная стома апанавала чалавека. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несвято́чны, ‑ая, ‑ае.

Будны, не такі, як у свята. Несвяточны дзень. Несвяточны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпа́рны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не складае разам з іншым пары. Няпарны абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памярцве́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у мёртвага, смяротна-бледны, змярцвелы; застылы. Памярцвелыя губы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сотападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Па сваёй будове такі, як соты ​1. Сотападобная абмотка шпулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суадно́сны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць суаднесены з чым‑н. Суадносныя паняцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць супастаўлены з чым‑н. Супастаўныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаві́ны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць, уласцівы ўдаве; такі, як ва ўдавы. Удавіная доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’ёмны, -ая, -ае.

1. гл. падняцца, падняць і пад’ём.

2. Які прызначаны для пад’ёму, перамяшчэння ўверх.

П. кран.

3. Такі, які можна падняць.

Пад’ёмная заслона.

4. Які выдаецца для расходаў пры пераездзе на новае месца работы.

Пад’ёмныя грошы.

Атрымаць пад’ёмныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

блу́дны¹, -ая, -ае.

1. Які ходзіць, блукае, не знаходзячы месца, дому.

2. Не прамы, звілісты, дзе лёгка заблудзіць.

Блудная дарога.

3. перан. Не такі, як прынята, не зусім звычайны.

◊

Блудны сын — пра легкадумнага, свавольнага чалавека, які раскаяўся ў сваіх памылках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)