ssig

m -s, -e во́цат

in ~ ingemacht — марынава́ны

◊ damt ist es ~! — прапа́шчая спра́ва!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wndung

f -, -en паваро́т; пераме́на

die Sche nimmt [bekmmt] ine ndere ~ — спра́ва паваро́чваецца іна́чай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

usgemacht

a

1) вы́рашаны

ine ~e Sche — вы́рашаная спра́ва

2) даскана́лы, абсалю́тны, зако́нчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

reopen

[rɪˈoʊpən]

v.t.

1) ізно́ў адчыня́ць

2) нано́ва дыскутава́ць

The matter is settled and cannot be reopened — Спра́ва ўжо́ вы́рашаная і ня мо́жа быць разгле́джаная ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

worthy

[ˈwɜ:rðI]

1.

adj.

1) го́дны, ва́рты

a worthy cause — ва́ртая намага́ньняў спра́ва

2) які́ заслуго́ўвае

2.

n.

славу́тасьць, выда́тнасьць f.

- worthy of

- worthy of praise

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

першара́дны канц rst¦rangig, rstklassig; im höchsten Grde, von überrgender Bedutung;

спра́ва першара́днай ва́жнасці ine Sche von llergrößter [rstrangiger] Bedutung, ine im höchsten Grde wchtige ngelegenheit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэспу́бліка

(лац. respublica, ад res = справа + publicus = агульны, усенародны)

форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць выбраным на пэўны тэрмін органам, а таксама краіна з такім дзяржаўным ладам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

валтузня́, ‑і, ж.

Разм.

1. Шумны бязладны рух. На двары суседняй будкі валтузня, крыкі каманды, ляскат зброі. Навуменка. Калі і хацеў ушыцца сюды хлопец, то нямала было валтузні і піску. Вітка.

2. Справа, якая патрабуе многа ўвагі, турботы. [Турцавіч:] — Зброю павезлі? — Павезці то павезлі, але колькі было валтузні, — расказваў Залескі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няві́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Недаступны для зроку; нябачны. Маленькія камарыкі .. кучкамі гулялі на сонцы, як бы чыясьці нявідная рука трэсла ў паветры маленькую сетачку. Колас. Справа купаліся два ружовыя воблачкі, усміхаючыся нявіднаму з зямлі сонцу. Мележ.

2. Непрыкметны, несамавіты. Была.. [Юзэфа] нявідная, маленькая, хадзіла, вечна сагнуўшыся, і шоргала нагамі па зямлі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдрамну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Заснуць неглыбокім сном на кароткі час; задрамаць. Чаму ў першы момант [Зайцоў] не разабраў, адкуль ехалі, цяжка было сказаць, мабыць, усё-такі прыдрамнуў, хоць і ўсімі сіламі не паддаваўся сну. Кулакоўскі. — Чалавек можа прыдрамнуць, недачуць.. уночы, а гэты вартаўнік [аўчарка] — абсалютна верная справа. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)