клёпачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клёпкі, служыць для вырабу клёпак. Клёпачны матэрыял. Клёпачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́ва-пасрэ́днік, мовы-пасрэдніка, ж.

Штучная мова, якая служыць сродкам ідэнтыфікацыі граматычных катэгорый пры аўтаматычным перакладзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падво́днік, ‑а, м.

1. Марак, які служыць у падводных часцях флоту.

2. Спецыяліст па падводных работах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́рмачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да падкорму, падкормкі. // Які служыць для падкорму, падкормкі. Падкормачная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціды́мны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для барацьбы з дымам; які засцерагае ад дыму; супрацьдымны. Процідымная маска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разгрузкі. Разгрузачныя работы. // Які служыць для разгрузкі. Разгрузачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтрансляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэтрансляцыі, служыць для яе. Рэтрансляцыйная станцыя. Рэтрансляцыйная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенаўборкі, які служыць для сенаўборкі. Сенаўборачная кампанія. Сенаўборачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ўборкі і перапрацоўкі раслін, што прызначаны для сіласавання. Сіласаўборачны камбайн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіно́вія, ‑і, ж.

Спец. Вязкая празрыстая вадкасць, якая выдзяляецца абалонкай суставаў і служыць для іх змазкай.

[Лац. synovia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)