суфікса́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суфікса, з’яўляецца суфіксам. Суфіксальны спосаб словаўтварэння. Суфіксальная частка слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́шта, прысл. (разм.).

1. пыт. За што, па якой прычыне.

З. ты пакрыўдзіў дзіця?

2. адноснае. Ужыв. ў якасці злучальнага слова ў даданых дапаўняльных сказах са знач.: па якой прычыне, чаму.

Ён расказаў, з. паспрачаўся з хлопцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

часці́ца, -ы, мн. -ы, -ці́ц, ж.

1. У граматыцы: службовае слова, якое не мае самастойнага значэння, а выражае розныя сэнсавыя, мадальныя і эмацыянальныя адценні слоў, словазлучэнняў і сказаў.

2. Элементарная частка ў складзе якога-н. рэчыва (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dative

[ˈdeɪtɪv]

n.

1) дава́льны склон

2) сло́ва ў дава́льным скло́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

give somebody benefit of the doubt

паве́рыць не́каму на сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Términus

m -, Términi тэ́рмін, спецыя́льнае сло́ва, спецыя́льны вы́раз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bezíehungswort

n -(e)s, -wörter грам. адно́снае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

éinloggen

(sich) камп. адкры́ць паро́ль, уве́сці ко́давае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

entfáhren

* vi (s) (D) вы́скачыць, вы́рвацца (пра слова)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kúrzwort

n -(e)s, -wörter абрэвіяту́ра, скаро́чанае сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)