ара́лія, ‑і, ж.

Хмызняковая расліна з буйнымі лістамі і кветкамі, сабранымі ў мяцёлкі.

[Лац. Aralia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міну́шкі, ‑шак.

Травяністая шматгадовая або аднагадовая расліна сямейства каменяломнікавых з ярка-жоўтымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́льнік, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства гваздзіковых, у карэннях якой знаходзіцца сапанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каланхо́э, нескл., н.

Трапічная расліна сямейства таўсцянкавых з мясістымі лістамі; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́нна, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства каннавых, якая мае чырвоныя вялікія кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́даннік, ‑у, м.

Кустовая расліна сямейства ладаннікавых, якая змяшчае ў сабе эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлі́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэлікта; які з’яўляецца рэліктам. Рэліктавая расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страснацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Трапічная травяністая павойная расліна з яркімі вялікімі кветкамі.

[Пераклад лац. passiflora.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філадэ́ндран, ‑у, м.

Трапічная вечназялёная дэкаратыўная расліна сямейства ароідных з вялікім перыстым лісцем.

[Ад грэч. philos — сябар і dendron — дрэва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хандры́ла, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства складанакветных, з млечнага соку якой здабываецца каўчук.

[Грэч. chondrillē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)