охра́на

1. (действие) ахо́ва, -вы ж.; (защита) абаро́на, -ны ж.;

охра́на со́бственности ахо́ва ўла́снасці;

охра́на труда́ ахо́ва пра́цы;

2. (стража) ва́рта, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подви́жка ж.

1. геол. зрушэ́нне, -ння ср.;

2. перен. зрух, род. зру́ху м.;

произошла́ значи́тельная подви́жка в рабо́те адбы́ўся зна́чны зрух у пра́цы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

absent [ˈæbsənt] adj.

1. : be absent from адсу́тнічаць;

He is absent from work today. Яго сёння няма на працы.

2. адсу́тны (пра позірк)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

severance [ˈsevərəns] n. fml

1. разры́ў;

the severance of diplomatic relations разры́ў дыпламаты́чных адно́сін

2. заканчэ́нне;

severance pay вы́плата пры звальне́нні з пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shirk

[ʃɜ:rk]

1.

v.i.

выкру́чвацца, ухіля́цца (ад пра́цы, абавя́зкаў)

2.

n.

хітру́н -а́ m., хто ўхіля́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indenture

[ɪnˈdentʃər]

1.

n.

піса́нае пагадне́ньне, кантра́кт -у m. (на пра́цы, слу́жбе)

2.

v.t.

зьвя́зваць умо́ваю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

qualification

[,kwɑ:lɪfɪˈkeɪʃən]

n.

1) кваліфіка́цыя, падрыхтава́насьць f. (да пра́цы)

2) перадумо́ва f., абмежава́ньне n.; агаво́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expenditure

[ɪkˈspendɪtʃər]

n.

1) выда́так -ку m.

2) укла́д -у m., затра́та f.а́су, пра́цы, стара́ньняў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Няўло́мак ’здаровы чалавек, здаравяк’ (Сл. ЦРБ, Сцяшк. Сл., Юрч. НВС), ’здаровы чалавек, які прыкідваецца слабым’ (Сцяшк.), ’чалавек, які можа што-небудзь зрабіць, але не хоча’ (Нар. сл.), польск. nieułomek ’чалавек без фізічных недахопаў, моцны, вялікі, вялізны’. Магчыма, ад прыметніка няўломкій ’няздольны прывучыцца да працы’, што ў сваю чаргу ад улама́ць ’прывучаць’, параўн.: Скоціна неуломкая, ни якъ уломаць не можно въ сосе (Нас.); другасна збліжаная да уло́мак (уломокъ) ’абломак’ (Нас.), што звязана з уло́маный ’зламаны’, уло́мный ’здольны прывучыцца да працы; які мае фізічны недахоп’; параўн. укр. уломок ’абломак, кавалак; слабы, хваравіты чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рабо́та ’праца, занятак, дзейнасць’, ’прадукт працы’ (ТСБМ; шчуч., астрав., паст., віл., смарг., в.-дзв., брасл., мядз., лід., гродз., люб., пух., ігн., шальч., кам., Сл. ПЗБ; Бяльк.), робо́та ’праца; прылада працы’ (ТС), ст.-бел. робота, работа, работати, рус. рабо́та, укр. робо́та, польск., в.-луж., н.-луж. robota, чэш., славац. robota ’паншчына’, славен. robọ̑ta, серб. ра̀бота, ’паншчына’, харв. ràbota ’работа, праца’, балг. ра́бота. Прасл. *orbota ўзыходзіць да і.-е. *orbhos, роднаснага гоц. arbajþs ’патрэба, нястача’, ст.-в.-ням. ar(a)beit ’работа, нястача’, ням. Arbeit ’работа’ (Фасмер, 3, 427; Чарных 2, 91–92).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)