се́сія

(лац. sessio = пасяджэнне)

1) пасяджэнне прадстаўнічага органа, суда, навуковай або грамадскай арганізацыі;

2) перыяд здачы экзаменаў у ВНУ і тэхнікумах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АНА́НКЕ,

спадарожнік планеты Юпітэр. Дыяметр каля 20 км, адлегласць ад Юпітэра 20,7 млн. км. Перыяд абарачэння 617 сут. Адкрыў С.Нікалсан (1951; ЗША).

т. 1, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ігуанадо́нт

(ад ігуана + -адонт)

буйны раслінаедны дыназаўр падатрада арнітаподаў, які жыў у мелавы перыяд (гл. мезазой).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кембры́йскі

(ад англ. Cambria = даўняя назва правінцыі Уэльс у Англіі);

к. перыяд — тое, што і кембрый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэадо́нты

(ад гр. kreas = мяса + -адонт)

атрад вымерлых прымітыўных драпежных млекакормячых, якія жылі ў палеагенавы перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ма́ршы

(ням. Marschen)

паласа нізінных марскіх узбярэжжаў, якая затопліваецца затапляецца толькі ў перыяд найбольш высокіх прыліваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фотаперыяды́зм

(ад фота- + перыяд)

фізіялагічныя змяненні ў жывёл і раслін, звязаныя са зменай дня і ночы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

А́ЛЬБІНСКАЕ ВАДАСХО́ВІШЧА,

у Беларусі, у Акцябрскім р-не Гомельскай вобл. За 27 км на З ад г.п. Акцябрскі. Створана ў 1976 для жыўлення канала ў летні перыяд і рэгулявання водна-паветранага рэжыму меліяраваных глебаў. Пл. 0,63 км². Даўж. 1,15 км, найб. шыр. 0,7 км, найб. глыб. 3,5 м, аб’ём вады 1,4 млн. м³. Напаўняецца вадой помпамі з Слаўкавіцка-Ямінскага канала ў перыяд веснавога разводдзя.

т. 1, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

rozpad, ~u

м. распад; развал;

rozpad tkanek мед. распад тканак;

okres połowicznego ~u фіз. перыяд паўраспаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лясу́н ’жыхар лесу’, ’лясны дух’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш.; нараўл., Арх. ГУ; асіп., КЭС). Укр. лісу́н ’лясны дух’, Лісу́н ’бог ваўкоў’. Бел.-укр. ізалекса. Да лес. Аб суфіксе ‑ун гл. Сцяцко (Афікс. наз., 173). Аналагічна, але з іншым вакалізмам суфікса ўтворана чэш. Lesoň (у перыяд чэшскага адраджэння) з лац. Silvanus ’лясны бог’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)