◎ Наапосле, наопасле ’пасля; нарэшце’ (Нас.). З на+апосле, гл. апошні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Праксцінкі ’другі дзень пасля хрысцін’ (маг, Шн.). Да каціны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hundredth​1 [ˈhʌndrədθ] n.

1. со́тая ча́стка; (адна́) со́тая

2. апо́шні з се́рыі, яка́я склада́ецца са ста прадме́таў

3. math. другі́ знак пасля́ ко́скі (у дзесятковых дробах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Jnr BrE(пісьмовае скар. ад junior) мало́дшы (ужываецца пасля прозвішча мужчыны, калі яго поўнае імя супадае з іменем яго бацькі);

John Bright Jnr Джон Брайт мало́дшы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бранхагра́фія

(ад бронхі + -графія)

метад рэнтгеналагічнага даследавання трахеі і бронхаў пасля ўвядзення ў іх кантрастнага рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ге́лій

(гр. helios = сонца)

хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду інертны газ без колеру і паху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

грат

(ням. Grat = рабро)

лішкі металу, што застаюцца на краях вырабаў пасля якога-н. працэсу апрацоўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэіаніза́цыя

(ад дэ- + іанізацыя)

знікненне іонаў у газе пасля спынення знешняга ўздзеяння, якое прыводзіць да іанізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

поліфіядо́нтнасць

(ад полі- + гр. phylon = род + odus, odontos = зуб)

многаразовая замена зубоў пасля зношвання (у рыб).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

по́стфіксы

(ад пост- + лац. fixus = прымацаваны)

лінгв. суфіксы і канчаткі, якія стаяць у слове пасля кораня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)