Hängepartie

f -, -ti¦en шахм. адкла́дзеная па́ртыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ÖVP

= Österreichische Volkspartei – Аўстрыйская народная партыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэспубліка́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэспублікі. Рэспубліканская партыя.

2. Які дзейнічае ў межах адной з рэспублік Саюза ССР. Рэспубліканская бібліятэка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гамінда́н

(кіт. homindan = нацыянальная партыя)

палітычная партыя ў Кітаі, заснаваная ў 1912 г. Сунь Ятсенам; вяла нацыянальна-вызваленчую барацьбу, з 1927 г. была кіруючай партыяй краіны; улада яе звергнута ў 1949 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эксальта́дас

(ісп. exaltados)

партыя левых лібералаў у перыяд Іспанскай рэвалюцыі 1820—1823 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нігілісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нігілізму, нігілістаў; уласцівы нігілізму. нігілістам. Камуністычная партыя .. заўсёды выступала і супраць нігілістычных адносін да нацыянальнай культуры. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заўжды́, прысл.

Заўсёды. Любая нам праца заўжды па плячу. Астрэйка. І ніколі ніхто Нас не зможа спыніць, Бо заўжды наша партыя з намі! Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

consignment [kənˈsaɪnmənt] n. comm.

1. груз, па́ртыя тава́ру

2. адпра́ўка, пасы́лка гру́заў;

a consignment note тра́нспартная накладна́я

3. кансігна́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

faction1 [ˈfækʃn] n.

1. фра́кцыя; групо́ўка

2. рознагало́ссе; разыхо́джанне;

a party divided by faction па́ртыя, яку́ю падзяля́юць разыхо́джанні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сапра́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сапрана; прызначаны для сапрана. Сапранавая партыя. □ Рогат у Васільева быў топкі, фальцэтны, з высокімі, амаль сапранавымі пералівамі. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)