падкузьмі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Разм. Паставіць у няёмкае становішча; падкусіць. [Давідзюк:] — Я без жартаў кажу табе: артыкул мне падабаецца, хоць ты і падкузьміў рэдакцыю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліса́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Тое, што і палісаднік. [Умка:] — Я любіла кветкі, і Толя часта прыносіў мне ружы, іх мама яго вырошчвала ў сваім маленькім палісадзе. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахвалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Хвалявацца некаторы час. [Маеўскі:] — Ты беражы сябе, Лена. Са мною ўжо нічога не здарыцца. А вось за цябе мне яшчэ давядзецца пахвалявацца. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спраку́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм.

1. Насваволіць, нагарэзнічаць, надзівачыць.

2. каму. Надакучыць, абрыдаць. [Фрося:] — Чужыя мы з табой, Мацей. Хочаш, гневайся, хочаш — не, спракудзіў мне ты... Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фантазёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фантазёра; уласцівы фантазёру. [Максім:] — Добрая рамантыка не перашкаджае быць добрым рэвалюцыянерам. [Стараста:] — Добрая — так, а пустая і фантазёрская, мне здаецца, шкодзіць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шальме́ц, ‑мяца, м.

Разм. Тое, што і шэльма. А ён [чужак], шальмец, бадзёр і гладак І пэўна баламут!.. Колас. [Кузя:] — Ты што ж гэта мне, шальмец, лесаматэрыялы псуеш? Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieprzyjemnie

непрыемна; прыкра;

było mi nieprzyjemnie — мне было непрыемна;

nieprzyjemnie zdziwiony — непрыемна здзіўлены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyśnić się

przyśni|ć się

зак. прысніцца;

~łeś mi się — ты мне прысніўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

лень ж.

1. ляно́та, -ты ж.; гульта́йства, -ва ср.;

2. безл., в знач. сказ. / мне (ему́) лень мне (яму́) не хо́чацца; или же переводится личными формами от глаг. ленава́цца;

на́до бы пойти́, да лень трэ́ба б пайсці́, ды не хо́чацца (ды ляну́юся);

◊

все, кому́ не лень усе́, каму́ (то́лькі) хо́чацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

чу́яться

1. (чувствоваться, ощущаться) разг. чу́цца, адчува́цца;

здесь чу́ется просто́р тут адчува́ецца прасто́р;

чу́ется за́пах бензи́на адчува́ецца пах бензі́ну;

в во́здухе чу́ялась весна́ у паве́тры адчува́лася вясна́;

2. безл. чу́цца, адчува́цца;

чу́ется мне, что они́ недо́брые лю́ди здае́цца мне, што яны́ нядо́брыя лю́дзі;

3. страд. чу́цца; прадчува́цца, адчува́цца; см. чу́ять.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)