пункт,

месца, прызначанае для пэўных мэт; асобны раздзел тэксту; момант у развіцці падзей; тэмпературная мяжа.

т. 13, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ло́жа

(фр. loge)

1) месца ў глядзельнай зале, аддзеленае перагародкай (вакол партэра і на ярусах);

2) аддзяленне масонскай арганізацыі, а таксама месца сходаў масонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Dulce est desipere in loco

Прыемна ў свой час падурэць.

Приятно в своё время подурачиться.

бел. Жарт месца мае. На ўсё свой час.

рус. Иногда и безумство приятно. Делу время и потехе час. Всему своё время. Всё хорошо в своё время. Кончил дело, гуляй смело.

фр. Il у a temps pour tout (Всему своё время).

англ. A little nonsense now and then is relished by the wisest men (Даже мудрейшим иногда надо немного ерунды).

нем. Erst die Arbeit, dann das Vergnügen/Spiel (Сначала труд, затем удовольствие/игра).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

залы́сіна, -ы, мн. -ы, -сін, ж.

1. Участак галавы ад ілба над скронню, не пакрыты валасамі.

2. Месца на ствале дрэва, дзе садрана кара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́ка, -і, ДМ -то́цы, мн. -і, -то́к, ж.

1. Невялікі рачны заліў.

2. Месца стаянкі і рамонту рачных суднаў.

|| прым. зато́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампа́ктны, -ая, -ае.

1. Сціснуты шчыльна, без прамежкаў.

Кампактная маса.

2. Які займае мала месца пры вялікай змяшчальнасці.

Кампактная сумка.

|| наз. кампа́ктнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злом, -у, м.

1. Месца пералому, разлому.

2. Круты паварот.

З. ракі.

◊

На злом галавы (разм.) — тое, што і на скрут галавы (гл. скрут).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з-над, прыназ. з Р.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета ці месца, зверху або з верхняй часткі якога накіравана дзеянне.

З-над Прыпяці даносілася песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зру́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

Скрануцца, рухаючыся, перамясціцца.

З. з месца.

|| незак. зру́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. зрух, -у, м. і зрушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́віх, -у, мн. -і, -аў, м.

Зрушэнне косці ў суставе, а таксама месца, дзе адбылося такое зрушэнне.

В. рукі.

Фармалістычныя вывіхі ў творчасці (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)