суро́дзіч, ‑а,
1. Сваяк, радня.
2. Той, хто належыць да адной з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суро́дзіч, ‑а,
1. Сваяк, радня.
2. Той, хто належыць да адной з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпадо́бніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
1. Зрабіць падобным на каго‑, што‑н.
2. Апісваючы, апавядаючы аб
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карэспандава́ць
(
1) адпавядаць чаму
2) перапісвацца з
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
прэла́т
(
вышэйшая духоўная асоба (епіскап, ігумен) у каталіцкай і англіканскай цэрквах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аднаі́сны, ‑ая, ‑ае.
Які мае з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднапляме́ннік, ‑а,
Той, хто належыць да аднаго з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсправазда́чнасць, ‑і,
Абавязак даваць справаздачу перад
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаня́ньчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сабутэ́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)