Verbum

невыкана́нне, -я, н.

1. Нездзяйсненне таго, што было даручана, намечана, меркавалася зрабіць.

Н. планавых заданняў.

2. Ухіленне ад выканання пастаноў, законаў.

паланізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) польскім па мове, звычаях.

|| наз. паланіза́цыя, -і, ж.

заву́зіць, -ву́жу, -ву́зіш, -ву́зіць; -ву́жаны; зак., што.

Зрабіць вузей, чым трэба; звузіць.

З. сукенку ў таліі.

|| незак. заву́жваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́явіць, -яўлю, -явіш, -явіць; -яўлены; зак., каго-што.

Зрабіць уяўным яўным, выкрыць.

В. талент.

В. злачынства.

|| незак. выяўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

надбі́ць, -даб’ю́, -даб’е́ш, -даб’е́; -даб’ём, -даб’яце́, -даб’ю́ць; зак., што.

Зрабіць невялікую расколіну.

Н. кубак.

Н. яйцо.

|| незак. надбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

карамбо́ль, -ю, м.

У більярдзе: рыкашэтны ўдар шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцім.

Зрабіць к.

|| прым. карамбо́льны, -ая, -ае.

клакёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, наняты для апладзіравання артыстам або іх асвістання, каб зрабіць уражанне поспеху або правалу спектакля.

адуры́ць, адуру́, аду́рыш, аду́рыць; зак.

У выразе: адурыць галаву (разм.) — надакучыць гаворкай, просьбамі, прапановамі і пад.; угаворамі прымусіць што-н. зрабіць.

азло́біць, -блю, -біш, -біць; -лены; зак., каго (што).

Зрабіць злосным, бязлітасным, зласліва настроіць да ўсяго навакольнага.

|| незак. азлабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

запрыго́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (уст.).

Зрабіць прыгонным, закабаліць.

|| незак. запрыго́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запрыго́ньванне, -я, н.