практы́чнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць практычнага. Практычнасць тканіны.

2. Дзелавітасць, практычныя адносіны да жыцця. — Фурманку трэба папрасіць, — сказаў Коля Жураўскі. Ён заўсёды вылучаўся сваёй практычнасцю. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарамя́жны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і сарамяжлівы. Мікалай быў.. ціхім і нават сарамяжным мог здавацца. Чорны. Буйная сарамяжная радасць жыцця ахоплівала.. [Барыса] ля палотнаў Рубенса. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́тлук ’свавольнік’ (Бяльк.); ’нахабнік, нягоднік’ (Янк. III). Запазычанне з польск. wytłuk ’мужчына або жанчына непрыстойнага жыцця, распуснік, лайдак’. У варыянце вы́тлуч ’тс’ (Шат.) ‑ч‑, відавочна, пад уплывам дзеяслова таўчы або па аналогіі з іншымі словамі з ‑ч‑ суфіксальным тыпу слухач, дзеяч, штурхач.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Осво́д (О́бщество соде́йствия разви́тию во́дного тра́нспорта и охра́ны жи́зни на во́дах) Асво́д, -да м. (Тавары́ства садзе́йнічання развіццю́ во́днага тра́нспарту і ахо́вы жыцця́ на во́дах).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wndel

m -s

1) пераме́на, зме́на

inen ~ erfhren* [erliden*] — змяні́цца

2) паво́дзіны, лад жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geliten

vt право́дзіць, суправаджа́ць

j-n durchs Lben ~ — быць чыі́м-н. ве́рным спадаро́жнікам жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

астрабіяло́гія

(ад астра- + біялогія)

навука, якая даследуе праблемы існавання жыцця ў Сусвеце; касмічная біялогія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыспепсі́я

(гр. dispepsia)

парушэнне нармальнай дзейнасці страўніка і кішэчніка ў дзяцей першага года жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паво́дзіны мн Erhlten n -s, Verhltensweise f - (спосаб жыцця); Betrgen n -s, Benhmen n -s (учынак);

адзна́ка за паво́дзіны Betrgenszensur f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

readjust [ˌri:əˈdʒʌst] v.

1. перарабля́ць, змяня́ць; прыво́дзіць у пара́дак; папраўля́ць

2. (to) зноў прыстасо́ўваць; прыстасо́ўвацца; прыганя́ць, прыла́джваць;

readjust oneself to civil life прыстасава́цца да цыві́льнага жыцця́ (пасля войска)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)