прагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

Добра, поўнасцю нагрэць. [Якаў] садзіцца ў кабіну, каб прагрэць матор. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Добра размяшаць.

2. і без дап. Мяшаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазаспако́енасць, ‑і, ж.

Бесклапотныя адносіны да справы, заснаваныя толькі на адной упэўненасці, што яна ідзе добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увечарэ́ць, ‑эе; безас. зак.

Разм. Звечарэць. Але калі ўжо добра ўвечарэла,.. [Ціток] аб’ехаў сяло з загумення. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнабро́вы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя бровы. Лена вельмі добра памятае .. [бацьку], чарнабровага, яснавокага, заўсёды вясёлага. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міравы́ ’вельмі добры, выдатны, цудоўны’ (ТСБМ; міёр., Нар. сл.). З рус. мировой ’тс’, параўн. ст.-рус. мировати ’жыць у міры, добра ладзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́стры, -ая, -ае.

1. Добра навостраны або з завостраным канцом ці краем.

В. нож.

В. канец палкі.

2. Які звужаецца пад канец.

В. нос лодкі.

Вострыя насы туфель.

В. вугал (меншы за 90°).

3. перан. Праніклівы, які добра ўспрымае.

В. розум.

В. зрок.

4. перан. Які вызначаецца дасціпнасцю.

В. жарт. В. на язык.

5. перан. Які выразна і моцна адчуваецца, праяўляецца.

Вострая трывога.

6. перан. Які моцна дзейнічае на смак ці нюх.

Вострыя прыправы.

В. пах.

7. перан. Моцна, ясна выражаны; напружаны.

В. боль.

В. апендыцыт.

В. недахоп чаго-н.

|| наз. вастрыня́, -і, ж. (да 1, 3—7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

absnderlich

a асаблі́вы; дзі́ўны

nicht ~ gut — не на́дта до́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wohll bedcht

1.

a (до́бра) абду́маны

2.adv абду́мана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gesättigt

a хім. насы́чаны

2) сы́ты, які́ до́бра пад’е́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)