tick3 [tɪk] v.
1. ці́каць (пра гадзіннік)
2. памяча́ць «пту́шачкай»
tick away [ˌtɪkəˈweɪ] phr. v. бе́гчы, ху́тка ісці́, ляце́ць (пра час);
Meanwhile the minutes kept ticking away. Між тым хвіліны ўсё ляцелі.
tick by [ˌtɪkˈbaɪ] phr. v. =
tick awaytick off [ˌtɪkˈɒf] phr. v.
1. рабі́ць паме́ту, ста́віць «пту́шачку»
2. infml даць наганя́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rear3 [rɪə] v.
1. гадава́ць, расці́ць;
She reared a large family. Яна выгадавала вялікую сям’ю.
2. узніка́ць, падыма́цца (пра будынак, гару)
3. разво́дзіць, выро́шчваць; выво́дзіць (жывёлу);
rear poultry займа́цца птушкагадо́ўляй
4. (up) уста́ць на дыбкі́ (пра жывёліну)
♦
smth. rears its (ugly) head : Jealousy reared its head. Заварушылася рэўнасць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hollow
[ˈhɑ:loʊ]
1.
adj.
1) пусты́, паро́жны, паро́жні
hollow tree — дуплі́стае дрэ́ва
2) глухі́ (пра го́лас, стогн)
3) няшчы́ры, хлусьлі́вы (абяца́ньні); пусты́, непава́жны
4) упа́лы (пра шчо́кі), запа́лы (пра во́чы)
5) гало́дны; худы́
2.
n.
1) пусто́е ме́сца; запа́дзіна, я́міна f.; выбо́іна f. (на даро́зе); дупло́ n. (у дрэ́ве)
2) лагчы́на f., лог -у m.
3.
v.t.
выдзёўбваць (дзі́рку)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sour
[saʊr]
1.
adj.
1) кі́слы
sour cream — сьмята́на f.
2) скі́слы, пракі́слы; сапсу́ты (пра суп, віно́)
3) з кі́слым або́ е́лкім па́хам
4) Figur. зласьлі́вы; зло́сны; не ў настро́і
a sour face — кі́слая мі́на
2.
v.i.
1) кі́снуць, скіса́ць (пра малако́)
2) кі́снуць (псава́цца, пра віно́, суп)
3) быць не ў настро́і, рабі́цца зласьлі́вым
•
- sour weather
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зату́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Замучыць нападкамі, прыдзіркамі, папрокамі; давесці да атупення. — І я ж пра гэта кажу, пра сяброўства, а без яго, дык затукаюць і разгоняць нас яны, — зноў сказаў Ашурка. Галавач. Успамінаўся Юрка, і яна бедавала, што сын у жыцці бездапаможны без яе. Што ён можа сам? Яго ж адразу затукаюць другія. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збля́кнуць і збле́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць яркасць афарбоўкі; выцвісці. Матэрыя зблекла. □ Зара тым часам падалася ўправа, і светлы ветразь яе зменшыўся, ружовыя фарбы збляклі. Дуброўскі.
2. Завянуць, страціць свежасць (пра расліны). Зблякла трава. / Пра чалавека, яго твар. Вочы .. [Сцяпана] на момант загарэліся, але тут жа і збляклі. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замаўча́ць 1, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
Разм. Замоўкнуць, змоўкнуць. Госць дыпламатычна замаўчаў, і яны перавялі гаворку на другую тэму. Сіняўскі.
замаўча́ць 2, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Разм. Наўмысля скрыць, не даць даведацца, не сказаць пра што‑н. Нельга замаўчаць імя вялікага вучонага. □ Кіруючыя колы ЗША імкнуцца прынізіць, зменшыць, замаўчаць, сказіць праўду пра нашы дасягненні. «ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гніля́к, ‑а, м.
1. Кусок гнілога, спарахнелага дрэва. Пень трэба .. узяць на падпалку: сухі гніляк і бяроста стануць гарэць, як смаляк. Пташнікаў. Старыя хрыплівыя ўздыханні напамінаюць гуд пілы, якая рэжа мяккі гніляк. Бядуля.
2. перан. Пра хваравітага, слабага чалавека. Не падобна гэта на Андрэя — даць па зубах, тым больш таму старому гніляку, пра якога ён збіраецца расказаць. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бруі́цца, бруіцца; незак.
Цячы, пераліваючыся (пра ручай, крыніцу і пад.). Там фантан, як вадаспад, Не сціхаючы бруіцца. А. Александровіч. // перан. Разыходзіцца струменямі, хвалямі (пра паветра, святло, пах і пад.). І Лагода адчуў, што цяпло, якое бруілася з.. [Дашыных] вачэй, адразу пранікла ў самае яго сэрца, моцна завалодала ім. Васілевіч. Каласістыя мірныя палі, якія бруіліся пад ветрам, уціхамірвалі душу. Шарахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балазе́, злучн. далуч.
Разм. Далучае сказы з дадатковымі паведамленнямі; па значэнню адпавядае словазлучэнням «тым больш што», «добра што», «добра якраз», «добра, што хоць». Электрыфікатар пайшоў да санітара, балазе жыў ён блізка — праз дзверы. Колас. Пан Зяленскі бубніць паціху пра коней, ды пра белых авечак, балазе здаецца яму, што я сплю. Лынькоў. [Жанчына:] — Уцякайце адсюль. Хавайцеся, балазе туман! Корзун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)