Verbum

нео́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху (выкарыстоўваецца для напаўнення электрычных лямпачак, у сігнальных, рэкламных і пад. асвятляльных прыладах).

[Ад грэч. néos — новы.]

прашпігава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Начыніць што‑н. салам, часнаком, моркваю і пад., запіхваючы кавалачкі іх у надрэзы. Прашпігаваць свініну моркваю.

парубе́нь, ‑бня, м.

Абл. Жэрдка для прыціскання сена, саломы або снапоў на возе. Пад бок лучыў парубень, цвёрды, слізкі — чуваць рукой. Пташнікаў.

парытэ́т, ‑у, м.

Спец.

1. Прынцып роўнасці і раўнапраўя бакоў пры разборы канфліктаў і пад.

2. Суадносіны валют розных краін у золаце.

[Ад лац. paritas, paritatis — роўнасць.]

парэ́брына, ‑ы, ж.

Абл. Разм. Тое, што і рабрына. І чым бліжэй [конь] падыходзіць, тым больш парэбрыны ў яго свіцяцца пад скураю. Чорны.

пло́іць, плою, плоіш, плоіць; незак., што.

Завіваць (валасы) плойкай. // Рабіць роўныя складкі (на тканіне, адзежы і пад.) пры дапамозе асобых шчыпцоў; гафрыраваць.

[Ад фр. ployer — згінаць.]

по́марака, ‑і, ДМ ‑рацы, ж.

Тое, што і вар’яцтва, шаленства. // Страта здольнасці разумець тое, што акружае (ад стомленасці, хваробы і пад.).

по́ршань, ‑шня, м.

Дэталь рухавіка, помпы, кампрэсара і пад., якая рухаецца ўнутры цыліндра і служыць для нагнятання або выпампоўвання вадкасці, газу, пары.

прадрэйфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак.

Спец.

1. Перамясціцца за ветрам або па цячэнні (пра судна, крыгі і пад.).

2. Дрэйфаваць некаторы час.

анімі́зм, ‑у, м.

Адухаўленне першабытным чалавекам прадметаў, сіл і з’яў прыроды; ненавуковае ўяўленне пра існаванне духа, душы і пад. ў кожнай рэчы.