паплаўцы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да поплаву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паплаўцы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да поплаву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўклада́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца;
Укласціся — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахвата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і пахапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацвярдзе́ць, ‑ее;
Стаць цвёрдым, цвярдзейшым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамігну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфара́тар, ‑а,
1. Машына для бурэння шпуроў і свідравін у горных пародах; бурыльны малаток.
2. Апарат, якім прабіваюць скразныя адтуліны (на кінастужцы, паперы і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перыско́п, ‑а,
Аптычны прыбор для назірання за чым‑н. з закрытага месца.
[Ад грэч. periskopéō — гляджу вакол.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляво́к, пляўка,
Выкінуты, выдалены з рота згустак сліны, макроты і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́нізу,
Знізу, унізе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
право́днасць, ‑і,
1. Здольнасць рэчыва, матэрыі праводзіць цяпло, гук, электрычны ток і
2. Здольнасць нервовых і мышачных тканак жывёльнага арганізма перадаваць узбуджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)