паралізава́ць

(фр. paralyser, ад гр. paralysis = расслабленне)

1) прывесці ў стан паралічу (напр. п. ногі);

2) перан. пазбавіць здольнасці або магчымасці дзейнічаць (напр. п. сілы ворага).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

па́рыя

(ад таміл. parajjan = назва касты)

1) чалавек, які належыць да касты «парайян», адной з ніжэйшых каст «недатыкальных» у Паўд. Індыі;

2) перан. прыніжаная, бяспраўная асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

са́ван

(гр. sabanon, ад ар. Savan = назва мясцовасці каля Багдада)

1) пахавальны ўбор з белай тканіны для нябожчыка;

2) перан. покрыва, пялёнка (снегу, туману і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

то́рмаз

(гр. tormos = адтуліна, утулка)

1) прыстасаванне для запавольвання або спынення руху машыны, цягніка і інш.;

2) перан. тое, што з’яўляецца перашкодай у развіцці чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

траге́дыя

(лац. tragoedia, ад гр. tragodia = казліны спеў)

1) драматычны твор, які паказвае вострыя жыццёвыя канфлікты, што звычайна вядуць да смерці героя;

2) перан. вялікая няшчасце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трамплі́н

(фр. tremplin)

1) спартыўнае збудаванне або прыстасаванне для павелічэння шляху палёту спартсмена пры скачках (напр. лыжны т.);

2) перан. зыходны пункт для якой-н. дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трон

(гр. thronos)

1) багата аздобленае крэсла на спецыяльным узвышэнні, дзе садзіцца манарх у час афіцыйных прыёмаў і іншых урачыстых цырымоній;

2) перан. сімвал манархічнай улады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фа́рба

(польск. farba, ад ням. Farbe)

1) каляровае рэчыва, якім афарбоўваюць прадметы;

2) колер, барва (напр. фарбы восені);

3) перан. сродкі мастацкага апісання; згушчаць фарбы — перабольшваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фее́рыя

(фр. féerie, ад fée = фея, чараўніца)

1) тэатральны спектакль або цыркавое прадстаўленне з казачным сюжэтам і выкарыстаннем розных сцэнічных эфектаў;

2) перан. чароўнае, казачнае відовішча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

феты́ш

(фр. fétiche, ад парт. feitiço = чары)

1) прадмет, які, паводле ўяўленняў вернікаў, надзелены звышнатуральнай сілай і служыць аб’ектам рэлігійнага кулыу;

2) перан. аб’ект сляпога пакланення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)