пусто́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак.

1. што. Рабіць пустым, бязлюдным, руйнаваць.

Вайна пустошыла ўсё на зямлі.

2. перан., каго-што. Пазбаўляць маральных сіл, душэўнага багацця.

П. душу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пясту́н, пестуна́, мн. пестуны́, пестуно́ў, м.

1. Той, хто любіць песціцца; балаўнік.

2. Той, каго вельмі песцяць, распешчваюць.

|| ж. пясту́ха, -і, ДМу́се, мн. -і, -ту́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Выпрастацца (пра каго-, што-н. сагнутае і пад.).

|| незак. разгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і разгіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раздаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены; зак., каго-што.

Дабіцца павелічэння надою (ад малочнай жывёлы).

|| незак. раздо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раздо́й, -ю, м. і раздо́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

растру́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., каго-што (разм.).

Ударыўшы, націснуўшы чым-н., раздрабіць.

Р. шкло.

Р. косць.

|| незак. растру́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растру́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сві́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. свістаць.

2. каму. Моцна з размаху спляжыць (разм.).

С. кіем па плячах.

3. каго-што. Украсці (разм.).

С. грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ска́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

1. Пакрыць каплямі, зака́паць.

С. абрус чарнілам.

2. Ка́паючы, зрасходаваць.

Усе каплі скапаў.

|| незак. ска́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́ўленік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто атрымаў пасаду з дапамогай каго-н., па чыёй-н. пратэкцыі.

С. папярэдняга кіраўніцтва.

|| ж. ста́ўленіца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стро́іць², стро́ю, стро́іш, стро́іць; стро́ены; строй; незак., каго-што.

Ставіць у строй (у 1 знач.); шыхаваць, шыхтаваць.

|| зак. пастро́іць, -стро́ю, -стро́іш, -стро́іць; -стро́ены.

|| наз. пастрае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

таўха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што (разм.).

Штурхаць кароткім, рэзкім рухам.

Т. падлокаць.

|| зак. таўхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. таўха́нне,-я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)