Verbum

патанчы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Стаць танчэйшым (гл. тонкі ў 1 знач.).

Нітка патанчылася.

|| незак. патанча́цца, -а́ецца і пато́нчвацца, -аецца.

|| наз. патанчэ́нне, -я, н. і пато́нчванне, -я, н.

патанчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -то́нчаны; зак., што.

Зрабіць танчэйшым (гл. тонкі ў 1 знач.).

П. дрот.

|| незак. патанча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пато́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. патанчэ́нне, -я, н. і пато́нчванне, -я, н.

патанчэ́лы, -ая, -ае.

Які стаў тонкім, танчэйшым.

Патанчэлая шыя.

патанчэ́ць гл. танчэць.

патапі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -то́піцца; -то́пімся, -то́піцеся, -то́пяцца; зак.

Утапіцца — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

Усе патапіліся ў моры.

патапі́ць гл. тапіць¹.

патапле́нне гл. тапіць¹.

патапта́ць гл. таптаць.

па́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каталіцкі святар.

|| прым. па́тарскі, -ая, -ае.

патарча́ка і патырча́ка, -і, ДМ -ча́цы, мн. -і, -ча́к, ж.

Востры прадмет, які тырчыць адкуль-н.

Наткнуцца на патырчаку.