Verbum

намо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж. (разм.).

1. Дамоўленасць аб чым-н., угавор.

2. Нагавор, паклёп на каго-н.

Ён стаў ахвярай намовы.

|| прым. намо́ўны, -ая, -ае.

еўрапеізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Перабудаваць (перабудоўваць) на еўрапейскі лад, узор.

|| звар. еўрапеізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся.

|| наз. еўрапеіза́цыя, -і, ж.

загаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Штучная перашкода для руху каго-, чаго-н.

Мінныя загароды.

Драцяная з.

2. Агароджа, загарадзь.

Заехаць за загароду.

заклява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й; -лява́ны; зак., каго (што).

1. Клюючы, забіць або замучыць, задзяўбці.

Варона заклявала гусяня.

2. перан. Замучыць нападкамі, прыдзіркамі (разм.).

залячы́ць, -лячу́, -ле́чыш, -ле́чыць; -ле́чаны; зак.

1. што. Лечачы, загаіць што-н.

З. рану.

2. каго (што). Няўмелым лячэннем замарыць, змучыць (разм.).

|| незак. зале́чваць, -аю, -аеш, -ае.

заняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Пазбавіць волі, незалежнасці, поўнасцю падпарадкаваць сабе.

|| незак. заняво́льваць, -аю, -аеш, -ае; наз. заняво́льванне, -я, н.

|| наз. заняво́ленне, -я, н.

засмакта́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́кча; -макта́ны; зак., каго-што.

Уцягнуць, увабраць у сябе.

Балота засмактала чалавека.

Асяроддзе засмактала (перан.).

|| незак. засмо́ктваць, -аю, -аеш, -ае.

затаўчы́¹, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -ло́; -таўчы́; -то́ўчаны; зак., каго (што) (разм.).

Забіць да паўсмерці, да страты прытомнасці.

Ледзь не затаўклі яго кулакамі.

затулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., каго-што.

Закрыць, засланіць чым-н. або схаваць, захінуць у што-н.

З. твар у каўнер.

|| незак. зату́льваць, -аю, -аеш, -ае.

гіпнатызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; незак., каго (што).

Прыводзіць у стан гіпнозу.

|| зак. загіпнатызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. гіпнатызава́нне, -я, н. і гіпнатыза́цыя, -і, ж.