Verbum

жыванараджэ́нне, ‑я, н.

Спосаб узнаўлення патомства, пры якім зародак развіваецца ў матчыным арганізме.

зоамарфі́зм, ‑у, м.

Рэлігійны светапогляд, згодна з якім багі ўяўляюцца ў выглядзе жывёл.

[Ад грэч. zōon — жывёліна і morphē — форма.]

іголкафі́льтр, ‑а, м.

Трубчасты фільтр, якім карыстаюцца пры будаўнічых работах для асушэння грунту.

кру́чча, ‑а, н., зб.

Крукі. Абвісае кручча, якім сашчэплены паміж сабою вагоны. Лынькоў.

музыка́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто іграе на якім‑н. музычным інструменце.

немета́лы, ‑аў; адз. неметал, ‑у, м.

Хімічныя элементы, якім не характэрны ўласцівасці металаў.

паўтарапла́н, ‑а, м.

Аэраплан, у якім верхняя плоскасць крылаў значна большая, чым ніжняя.

пладалі́сцік, ‑а, м.

Відазменены ліст у кветках пакрытанасенных раслін, на якім развіваецца семязавязь.

прыстасава́насць, ‑і, ж.

Адпаведнасці якім‑н. умовам, абставінам, прыгоднасць да іх. Прыстасаванасць жывёл.

фарбацёр, ‑а, м.

1. Рабочы, які расцірае фарбу.

2. Таўкачык, якім расціраюць фарбу.